Өлең, жыр, ақындар

Жылқышы бала

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1784
Құрық алып қолыма,
қамшы салып торыға,
жылқы айдаймын жайлауда,
шаң ілеспей соңыма.
Ат көрмесем, сағынам,
жүйріктерге табынам,
ұшқан құстай зуласа,
жел еседі жалынан!
Арғымағым, арында,
жеткізбейін сағымға.
Ат жалында ойнаған
менің аталарым да!
Көрші біздің даланы –
қызыл-жасыл алабы,
жүйрік атпен жарысып,
ол да зулап барады.
Елдің көркі — сәйгүлік,
ердің көркі — сәйгүлік.
Жүрген қандай жайлауда
жүйрік қуып, тай мініп!
1974



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл қиянаты

  • 0
  • 0

Хабарым жоқ қасіретті шаң-күдіктен,
атырушы ем қырымда таңды үмітпен.
Табанымды сүйетін қытықтап құм,
жалғастырып жанымды мәңгілікпен.

Толық

Үміт туралы ода

  • 0
  • 0

Тұрмын жалғыз жағада
ымырт кезде.
Шарықтайды далаға
үміт-кезбе.

Толық

Қыз-тағдыр

  • 0
  • 0

Жақындамай жанымда ойнар шабыт
жүргенде өзім миымды ойлар шағып,
қырық түрлі тағдырмен қыздар келіп
өміріме жүреді ойран салып.

Толық

Қарап көріңіз