Өлең, жыр, ақындар

Өз отаным

  • 28.03.2022
  • 0
  • 0
  • 581
Қалай Ата бола алған Ата кісі?
Бізден соның артық па атақ, ici?
Оны ойламай, қуанам бipey мені
Келіп тұрса аға деп атағысы.
Төсенішке тердегі орныққасын,
Көпті көрген көне деп оны ұққасын.
Маңыздана қалады қарттың көбі
Сақалы мен сипап бел омыртқасын.
Қымыз, шайды ұят деп жиі ұрттаған
Үлкенсуді құдайым бұйыртпаған.
Сексен жасым серіктей серілерге,
Алған солай алладан бұйрықты ағаң.
Үлкендерге ылайық еместі ағаң
Деген де жоқ мен iшiп-жемес тағам.
Езіп айтқыш «естірек» жерден гөpi
Есер шақтың шалқитын жepi ecтi оған.
Жат кезге бұл мақтарлық ic еместей,
Сырты сылаң, құр бекер iшi елестей.
Жо-оқ, мен тоқтай алмаспын, о дүниеге
Өз тереңім түбіне түсе көшпей.
Албырт, ащы дару бар өлеңімде,
Тапқан талай дертімнің ол емін де.
Тынымсызбын! Түбінде тынсам тынам
Өз отыма өртеніп өлемін де!!!

Қаңтар, 1997 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қонақтар

  • 0
  • 0

Қонақтар таппай еш тағат
Eгіндi көрді көлемді;
Eгіндi жарып бес сағат
Қайқаңға шықты жол енді

Толық

Ақын Ғалиға

  • 0
  • 0

Жылдары жырмен ашылған
Орманның ұлы, тау ұлы!
Байқасаң, бұрқап басылған
Арттағы күндер дауылы.

Толық

Биік үйдің басқышында

  • 0
  • 0

Үйленіп жастар, тойына
Үйден кеш шықтым бәлсініп,
Жүгірдім көше бойына
Жаңбырға түнде малшынып.

Толық

Қарап көріңіз