Өлең, жыр, ақындар

Күзде құстар тастап ұшар ұясын...

  • 01.04.2022
  • 0
  • 0
  • 600
Кезем десең дүние неткен кең еді,
Теңіздерден көрем жүзген кемені.
Тұрақтамай көкте бұлттар жөңкілген,
Тұрақтамай жел де сапар шегеді.
Кеудеңе осы қалай, қайтіп сиясың?
Күзде құстар тастап ұшар ұясын;
Таулар ғана туған жерге тұрақты,
Қыран ғана қия алмайды қиясын.
Топырақтан тартып жатқан қуатты,
Еңсесімен күннен тартып шуақты,
Тамыр жайған жерде өлетін тік тұрып,
Туған жерде талдар ғана тұрақты.
Ата мекен ай мен күнін айналған,
Қасиетті – жиған дала қайнардан.
Тал мен Таудай Қазақ біздің тұрақты –
Туған жерге кіндік жіппен байланған...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағыс

  • 0
  • 0

Өзеннің ағысындай өмір ағыс,
Адамның шолатындай көңілі алыс.
Ұяты, көз жанары сөнбесе егер,
Билейді ар-ожданмен, тегі намыс.

Толық

Қыс

  • 0
  • 0

Қалтыратып Алма ағашты мұздатып,
Қайың-терек денелерін сыздатып.
Қар жамылып жер үстінде қыс жатыр,
Төсегінен тұрар емес мұз қатып.

Толық

Металл

  • 0
  • 0

Металл дейміз химия тілдерінде,
Айналар металға Адам жыр демінде;
Мойымайтын болаттар болғанымен,
Темір — тағдыр майысар бір жерінде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар