Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырдан жауған жас көрдім

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 660
Бұрылып көкке қарадық,
Жақындап екі аралық.
Келеді көшіп тау жаққа
Эльбрус жақтан қара бұлт.
Сезімдер ойнап отандық,
Өмірге өлмес от алдық.
Аяулы ақын дуэльге
Түскен жерге бет алдық.
Алай-түлей, қым-қуыт,
Етегін құздың жел қуып.
Ескерткішке жеткенде,
Еңіреп жауды шерлі бұлт.
Жауғанда жаңбыр құзды ұрып,
Жер бетін нұрға жүздіріп.
Лермонтов жайлы өлеңді
Оқыды бір қыз үздігіп.
Құлақ түрдік енді біз,
Нөсерді жырмен жеңді қыз: —
Біздер жақта үш шың бар:
Біріншісі — Кавказ да,
Екіншісі — Эльбрус!
Үшіншісі — Лермонтов!—
деді үнмен елге ынтық...
Ұшырып ұшқын көзіңнен.
Сырласып тұрып өзіңмен:
— Өлеңі,— деді — Қайсынның!
Ерекше толқып сезіммен.
Әлде бір күйге түстім бе,
Көрсетті кегім күш кімге?
Кавказды басып қара бұлт,
Созылды жаңбыр үш күнге!
Қалғандай ізі таста өріп,
Күдігім болып қашты елік.
Жүдеп тұр қайран жүрегім
Жаңбырдан тамған жас көріп.
Кеткені қалай қамығып,
Ашылар күннің шағы бұл,
Айрылған екен қарт Кавказ,
Жыршысынан тағы бір!
Дей алмай «Жалған! Өтірік!»,
Жартасты қоршай отырып.
Қазасын қайран Қайсынның
«Правдадан» оқыдық!
Мұнартып мұңды төңірек,
Ала алмай тыныс кеңірек.
Еңсесін басып қара бұлт,
Қарт Кавказ тұрды еңіреп!
Басылмай өксік, солқылы,
Кавказдың көгі толқыды.
Оқылған шақта өлеңі,
Үзіліпті ақын сол күні!
Қайғысы күннен түнге ауып,
Еңсесі күннің мұңға ауып.
Эльбрус жақтан бұлт көшіп,
Ақ жаңбыр әлі тұр жауып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн мен түн

  • 0
  • 0

Түн мен күннің арасын
Жалғадым осы жырменен.
Қөздің ақ пен қарасын
Бөліп алған нұрлы әлем.

Толық

Сәулесінен күн басқа

  • 0
  • 0

Сәулесінен күн басқа,
Бәйтеректен гүл басқа.
Бар әңгіме – әйелде,
Қыз бен Ана бір басқа.

Толық

Балықшының бір сәті

  • 0
  • 0

Тал түс еді, тас төбеден күн қызып,
Үйір-үйір үйрек-қаздар жүр жүзіп.
«Оқжетпесте» — сексен көлдің бірінде,
Балық аулап ермек еткем бір қызық!

Толық

Қарап көріңіз