Өлең, жыр, ақындар

Сұлтан Ғалиев

  • 09.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1356
Жолдарында Гулаг, Карлаг із қалған,
Қуғын сүргін заманыңда зобалаң.
Келешекке алдын-ала ой салып,
Жетпіс жылда не боларын болжаған.
Таңданасың ойшыл дана шешенге,
Тайсалмастан қанды балақ көсемге.
Россия диктатура көзі-деп,
Кесіп айтқан ем іздеуге кеселге.
Зорлықпенен қаланған соң іргесі,
Ол өтпелі күнін кешер өлмеші.
Шығыс қалар солған сорлы күйінде,
Жем қылған соң қызыл иттің бүргесі.
Жасқанбастан жалтақтамай ешкімге,
Ол сәулесін төкті түнек тас күнде.
Адамзатты ізгілікке шақырып,
Орнау үшін Теңдік жердің үстінде.
Құрсаудағы мұзды жарған кемедей,
Оны үні ұмтылғанда күнге өрлей.
Қасіреттің қайғы бұлты түнеріп,
Алдын кешті әділдікке жол бермей.
Сарқылмасқа еркіндіктің қайнары,
Жету үшін ұрпағыңа ойлары.
Қайран сабаз көріпкелді данышпан
Ел есінде мәңгі алауға айналды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мағжан ақын менен Адай шалы туралы жыр

  • 0
  • 0

Қыспаққа алып бейбіт күнгі тынысты,
Қызыл терор аямастан қан ішті.
Сұмдығынан қара түнек шошынып,
Көр тозаққа айналғаны жер үсті.

Толық

Мырзағұл әулие баба үні

  • 0
  • 0

Бақыт деген өздерің ұрпақтарым,
Ұғынсын-деп, жаныңа сыр ақтардым.
Сендер әлсіз болсаңдар бірлігі жоқ,
Былғанғаны киелі топырақтарым.

Толық

Абдолла Ахун ата үні

  • 0
  • 0

Ата салтын сыйлағанға жол болған,
Ол жайында сыр шертеді кең далаң.
Адамзаттың есен – аман саулығы
Бір Алланың еркінде ғой, жан балам!

Толық

Қарап көріңіз