Өлең, жыр, ақындар

Қара тал

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 840
Жайылып жантағына нар атандар,
Жұдырық боп түйіліп алақандар,
Осынау біздер туған қара жерге,
Қасқиып қарсы өскен қара талдар!
Жандары – бірі жаздай, бірі – көктем,
Тұлпардай ғасырлардан дүбір жеткен,
Тамырын терең тартып қара талдар,
Біз өскен туған жерді тұғырлы еткен.
Жау қашқан саясына жау бекінбей,
Жер үсті, жер асты бар дәулетіндей.
Жайқалтып жапырағын қара талдар,
Тараған әр сабағы әулетіндей.
Ағысқа қарсы жүзер сазанындай,
Болса да тауқыметі – азабындай,
Қасқиып қарсы өскен қара талдар,
Қара нар, қара сарбаз – қазағымдай.
Асаудай құлыншағы төс тебіскен,
Ақыл-ой қазынасы көште піскен.
Қазақты елестетер қара талдар,
Қара тал – көрсем – қазақ
еске түскен.
Тікенек, жантақты да жаратады,
Шөлдердің қайыспайды нар-атаны,
Тереңнен тарта білген судың нәрін,
Аман-сау болсын елдің Қараталы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын қазақ

  • 0
  • 0

Туған ел, барым осы,барды аяман,
Ақынды құрметтемес қандай адам.
Дәмін тат аз күн қонақ,о, жолаушым,
Жыр — қымыз, өлең – шұбат, жал-жаядан.

Толық

Білесің бе сен

  • 0
  • 0

Білесің бе сен,
Мен жаңа ес білгенде,
Сен-періште едің,
Балауса едің.

Толық

Әйелім деп сүйесің

  • 0
  • 0

Әйелім деп сүйесің,
Тапқандай ол да иесін.
Әйелге басты игендей,
Бұлаққа басты иесің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар