Өлең, жыр, ақындар

Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 601
Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты,
Түн дегенің шуағынан тұншықты.
Дидары әсем өрттей жанған қып-қызыл,
Көк жиектен көтеріліп күн шықты.
Әрбір күнім алдан шыққан досымдай,
Көптен бері басымыз бір қосылмай.
Жағасынан өткенде әсем Тобылдың,
Суретке куә болдым осындай!
Өмір мәңгі бірге тұтас өседі,
Айналаңмен адам ғұмыр кешеді.
Жан-жағымда көкорайлы жасыл шөп,
Жер-Ананың жайып қойған төсегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ желкен

  • 0
  • 0

Айдарынан жел ескен,
Толқынымен тел өскен.
Тағдырымыз табысқан,
Теңіз ұлы емес пе ем?!

Толық

Сахара суреті

  • 0
  • 0

Көзбен кермей, білмейсің,
Сахараның суретін!
Өмір сүрмей, білмейсің
Сахараның құдіретін...

Толық

Туған жер (балалар әні)

  • 0
  • 0

Жайлау гүлге тұнатын,
Атам, әжем тұратын,
Мен ауылды,
Мен ауылды сүйемін!

Толық

Қарап көріңіз