Өлең, жыр, ақындар

Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 516
Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты,
Түн дегенің шуағынан тұншықты.
Дидары әсем өрттей жанған қып-қызыл,
Көк жиектен көтеріліп күн шықты.
Әрбір күнім алдан шыққан досымдай,
Көптен бері басымыз бір қосылмай.
Жағасынан өткенде әсем Тобылдың,
Суретке куә болдым осындай!
Өмір мәңгі бірге тұтас өседі,
Айналаңмен адам ғұмыр кешеді.
Жан-жағымда көкорайлы жасыл шөп,
Жер-Ананың жайып қойған төсегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрген жерден шошыма

  • 0
  • 0

Көрген жерден шошыма,
Ойсыз сөзді тез айтпа
Айрылмастай досыңа,
Қайрылмастай сөз айтпа.

Толық

Баға жетпес халқымның жақынымын

  • 0
  • 0

Баға жетпес халқымның жақынымын,
Дүниенің жетпес қолы талайының.
Тәуелсіз қазағымның ақынымын,
Мен өзім – жаңа ғасыр Абайымын!

Толық

Дүние сенің жолыңда

  • 0
  • 0

Дүние сенің жолыңда,
Ереміз ілбіп соңында.
Бар тағдырың бір ғана,
Бір Алланың қолында.

Толық

Қарап көріңіз