Өлең, жыр, ақындар

Букенген сарайы

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 594
Мәртебелі Елизаветаға П-ге арнаймын

Букенген сарайына тіл жетпейді,
Күллі әлем қасиеттеп құрметтейді.
Жанарын жаулап алып бір құдірет,
Көрген жан жүрегіне гүл көктейді
Шыққандай рухани асқа тойып
Бәрін де жүрек пенен басқа қойып
Сарайды мрамормен шілтерлеген
Шеберлер суретті тастан ойып.
Жер менен таңырқатқан ұлы көкті.
Көз тоймас көрген сайын сүгіретті,
Сарайды алтынменен шілтерлеген
Шеберлер суреті құдіретті.
Кеудемді бір сұлулық әнге орасын,
Шабыттан бір құдірет жан боласың,
Тәңірдің өзі салған суреттен,
Айнала қарайсын да таң қаласың.
Болғасын дүниенің сөз орнында
Болғасын дүниенің көзі орнында
Кемістік таба алмайсың бір жерінен
Бәрі де безенгендей өз орнында!
Мрамор шілтерінің данасындай
Көз салсаң әр жеріне алас ұрмай,
Бүкенген әр бөлмесі сұлу қандай
Бәрі де қыздың сұлу баласындай.
Көз алдымда қала мен тұрар дала
Бас имес құдіретті кім Аллаға,
Осындай құдіретті көргеніме,
Бас ием, тізе бүгіп бір Аллаға!

23 шілде, 2012 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдымда туа ма әлде аңсаған күн

  • 0
  • 0

Алдымда туа ма әлде аңсаған күн,
Тіл үйірген тірлікке тамсанам кіл,
Көңілім — проспекті, көше-сынды,
Екі бірдей қанатым — самсаған гүл.

Толық

Табандылық

  • 0
  • 0

Қарады кеудемізден заман мініп,
Кеуледі жәдігөйлік — жаман ғұрып.
Алмастай кесіп түсер ақиқатты
Айтуға жетпей іште табандылық!

Толық

Біздің ғасыр

  • 0
  • 0

Жаңғырып жер бетінде жол қалды — ізден,
Жан болмас түп-тамырмен орманды үзген.
Біздің Ғасыр,— дейміз біз,— Біздің Ғасыр,
Біздің Ғасыр өйткені, болған бізбен!

Толық

Қарап көріңіз