Ақын (А.С.Пушкиннен)

Әзірге әуре емес ақын анық,
Күні кеп қан құрбанның кезек салық.
Жазғанның азабы мен - ақ зарында,
Қыршын жас күн ілгері болған ғарық.
Ізгі жыр естілмейді саз бен әні,
Жан сезіп ызғарлы өмір, татқан дәмі.
Елеусіз жалғанның бар бендесінен,
Кім білер елеусіз деп оның жаны.
Бірақ та аспан көкті қаптап ауаз,
Естілсе ұғымына өзгеше саз.
Толғанар ақын жаны шын елжіреп,
Сескенген қара құстай болып сабаз.
Қол, әскер қазығынан дүниенің,
Жатсынып жұрт сөйлеген сөздің мінін.
Әуренің өңшең есер құдайына,
Маңызды басын иіп етпес тәжім.
Даурыққан жаһан толы қалың заңға.
Жабайы жабыққан құр қалыбыңда.
Жол тартар көк толқын мен орман, тоғай,
Үздіксіз шуылдаған мәңгі «сынға».

---