Өлең, жыр, ақындар

Көкшекөлім

  • 14.04.2022
  • 0
  • 0
  • 445
Ат мініп келе жатым, сайлы күрең,
Алдыма жасыл шөптен жайдың кілем.
Жарқырап жатушы едің Көкшекөлім,
Қарсы алып аппақ ару айдыныңмен!
Бұл өлкенің бәрі тәтті, бәрі балдай,
Сонау қырдан дәл тауып танығандай.
Нағашы атам Өтенияз ел басқарып,
Үрзида әжем жүрер жаны қалмай.
Бойына табиғатты жылы жиып,
Жануардың бәрі де ірі биік.
Нағашым Сұлтан ағам аңдар аулап,
Қақпанмен әкелетін тірі киік!
Дегендей бұл өлкеден төл таңдайық,
Дүние баяғыдан көркем байып.
Жататын қауын-қарбыз бәлектері,
Ересек өрге ұмтылып, өркен жайып.
Қия алмай Күннің көзі бататынды,
Боз ала таңнан тұрып ататын-ды.
Бәленің арасында қауын-қарбыз,
Теңкиіп жерге сыймай жататын-ды.
Күтпей-ақ қарауыл мен күзетіңді,
Сол қауын-қарбыздарды үзетін-ді.
Қас сұлу айдын көлде аққу-қаздар,
Тізілген моншақтардай жүзетін-ді.
Аспаннан тік шаншылар құйын біз деп,
Балықтар мамыр айда мамырлап бір,
Жағыда жататынды ұйық іздеп.
Малынып табиғатқа тұрар елі,
Ақын еткен таңқалтып мына мені.
Баурайы құс тұмсығы барпайтындай,
Жердің бір Көкшекөлім жұмақ еді!..

1 сәуір 2014 жыл
Алматы шаһары



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өрт пен су

  • 0
  • 0

Өрт пен су –
Тілсіз жау деген,
Ойнама анау тауменен
Бір-ақ күнде тас талқан

Толық

Арманым-ай

  • 0
  • 0

Жетер күн болар ма екен арман саған,
Жолдарым іздерімде қалды аңсаған.
Алда деп жүргеніңде барлық үміт,
Кейінде қала берер аңғарса Адам,

Толық

Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір

  • 0
  • 0

Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір,
Дария, өзен қанша сырлы не бір...
Тұңғиық тереңіне сүңгісем деп,
Жағаңда, тік жарыңда тұрмын, Өмір!

Толық

Қарап көріңіз