1831-дің қаңтары
- 0
- 0
Боз тұман сиреп ашылды,
Ажалдың түні тарады.
Ерлері ерте ғасырдың
Тіріліп маған қарады.
Жаңбырдан соңғы кеш
Қараймын мен терезеге:Кешкі шапақ сөніп жатыр,
Шатыр менен кенереге
Соңғы нұрын төгіп жатыр.
Соңғы сәуле мұржаларда,
Крестерде тоқтай қалып,
Шағылысып мұң - жанарда,
Жарқылдайды оттай жанып.
От жиекті бұлт көшеді,
Айдаһардай көзді тартып,
Бақты аралап жел еседі
Дымқыл шөпті толқындатып.
Шөп ішінен бір гүл көрдім
Қауырсындай солқылдаған,
Жапырағында тамшы дүрдің
Дәл өзіндей жалтылдаған.
Бойжеткен де бір сорлы гүл,
Көңілі семіп, күні өткендей,
Көзінен жас тамса да бір
Өз мұңына өзі елткендей.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алтынай
Өте керемет рахмет -
Тайный автор
керемет???? -
Дариға
Өте керемет мақала -
Антон
Өте күшті, көмектесті
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі