Оба
- 0
- 0
Сонау жылы қара жердің беті қан,
адам біткен ажал-селде жүргенде
достығынан айнымапты екі жан –
шын сезімді өлім - жау да үзген бе.
Білмей-ақ қойсын бұл әулет
Білмей-ақ қойсын бұл әулетҚұпия менің сырымды;
Ұжданым, тәңірім білер тек
Сорлаған, сүйген күнімді!..
Соларға жүрек сыр ашса,
Аянып күтер, шағынар,
Азапқа баста кім салса,
Сол ғана мені жазғырар.
Не демес надан көрсоқыр,
Биікпін одан бұға алмас.
Теңізде шулар көп толқын,
Жартасты бірақ жыға алмас.
Кеудесі бұлтта түр өрлеп,
Қос дүлей оның мекені.
Бар сырын оның білер тек
Нажағай, дауыл екеуі.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ерленқызы Нұрсая
Мен міржақып дулатұлының өлеңдерімен байқауға қаты... -
Ерленқызы Нұрсая
Өте кереметтей -
Ерлан
Кушты
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі