Өлең, жыр, ақындар

Ақ қайың

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 912
Өсiп тұр қара батпақта
жаралған-сынды жарқылдан
ақ қайың аппақ соқпақтай
аспанға тiп-тiк тартылған.
Құлпырып тұрған көктемде
тiрлiкке ол толғам, ой салар, –
желпiнер сонсоң
кеткендей
аралап бойын найзағай.
Денесi оның –
жастық, ән.
Денесi оның –
ақ сүт, нұр.
Батпақты жердiң астынан
прожекторым шапшып тұр.
Бұрқ етiп шыққан дастандай
толтырып әнге көгiмдi, –
шаншылып тұр ол аспанға
қақ жарып қара жерiмдi.
Өмiрге, сiрә, қандым ба
өтермiн оны кешiп бiр.
Дәл менiң көзiм алдында
сұлулық сыңсып өсiп тұр.
Балтырын орап гүлдерге
бауырын бұлттың иiтпек,
барады ол алғы күндерге
қанатын қағып биiктеп.
Әлi де қанша тамсанып
қабақты жазам түнерген,
ақ қайың болып ән салып,
ақ қайың болып күлем мен.
Өзегiн тiлiп бұлттың
жағады нөсер шақпағын.
Жерiмнен өсiп шығып тұр
аспанның аппақ соқпағы,
арманның аппақ соқпағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әбестік

  • 0
  • 0

Ашулы едім.
Қарағайдың
Қарсы біткен
Қайсар бұтағынан жасаған

Толық

Дау

  • 0
  • 0

Өрт сияқты көзi жоқ,
мен бiр сұмдық дау көрдiм,
тоқтам айтар сөзi жоқ
iштен шыққан жау көрдiм.

Толық

Қарау ой

  • 0
  • 0

...Бiр кездерде бойға симай сарқырап
жататұғын қайрат-күшiн сарқып ап, –
бара жатты түн iшiнде бiр адам
тұмшаланып, мойынын iшке тартып ап.

Толық

Қарап көріңіз