Өлең, жыр, ақындар

Ақ қайың

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 795
Өсiп тұр қара батпақта
жаралған-сынды жарқылдан
ақ қайың аппақ соқпақтай
аспанға тiп-тiк тартылған.
Құлпырып тұрған көктемде
тiрлiкке ол толғам, ой салар, –
желпiнер сонсоң
кеткендей
аралап бойын найзағай.
Денесi оның –
жастық, ән.
Денесi оның –
ақ сүт, нұр.
Батпақты жердiң астынан
прожекторым шапшып тұр.
Бұрқ етiп шыққан дастандай
толтырып әнге көгiмдi, –
шаншылып тұр ол аспанға
қақ жарып қара жерiмдi.
Өмiрге, сiрә, қандым ба
өтермiн оны кешiп бiр.
Дәл менiң көзiм алдында
сұлулық сыңсып өсiп тұр.
Балтырын орап гүлдерге
бауырын бұлттың иiтпек,
барады ол алғы күндерге
қанатын қағып биiктеп.
Әлi де қанша тамсанып
қабақты жазам түнерген,
ақ қайың болып ән салып,
ақ қайың болып күлем мен.
Өзегiн тiлiп бұлттың
жағады нөсер шақпағын.
Жерiмнен өсiп шығып тұр
аспанның аппақ соқпағы,
арманның аппақ соқпағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлді жігіт асылып

  • 0
  • 0

Еске түссе кетемiн ғой ашынып,
Еске түссе қаламын ғой шашылып, –
айдың күннiң аманында осынау
өлдi жiгiт,

Толық

Қабаған ит

  • 0
  • 0

Жуындымды,
аяқты жалаған ит,
болдың бүгiн, мiнеки,
қабаған ит!

Толық

Дауылды күнгі теңіз

  • 0
  • 0

Қара,
Теңiз алабын
айбар шашып алқынған, –
құз-жартасқа соғады

Толық

Қарап көріңіз