Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазар алдындағы сәт

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 405
Отырмын үнсiз жалғыз қап,
тарылып бiттi-ау тыныс та.
Жоғалып кеткен аңдыздап
ойымды бөлер дыбыс та.
Отырмын үнсiз абдырап,
зiл тартып бойым қалды ұйып,
тұншығып денем салбырап
жатқандай бiреу қан құйып.
Ұстап бiр жалғыз тiлектi
үмiттi тұрмын мекендеп, –
ырғағын тыңдап жүректiң
жаңылысып кетпес пе екен деп.
Қалғандай құрып амалым
үнсiз бiр ұзақ алқынып,
сiмiрем құмбыл ауаны
жатқандай бейне кеудемдi
ақырғы рет толтырып.
Арқама салмақ түстi де
отырмын ауыр тыныстап,
кiм болсын мейлi үстiме
кiруге жоқтай рұқсат.
Жинай бiр алмай сезiмдi
ойларға батам қайырлап, –
отырғандаймын өзiмдi
қауiптi, аса қатерлi
опрерацияға дайындап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарау ой

  • 0
  • 0

...Бiр кездерде бойға симай сарқырап
жататұғын қайрат-күшiн сарқып ап, –
бара жатты түн iшiнде бiр адам
тұмшаланып, мойынын iшке тартып ап.

Толық

Қалай?

  • 0
  • 0

Тұлпарларым
Кермелерде
Тықыршып тұра алмайтын;
Сұңқарларым

Толық

Алтаймен кездескенде

  • 0
  • 0

Дәл қазір
Жан-жүрегімнің
Ғажап бір күйді
Кешуін-ай...

Толық

Қарап көріңіз