Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазар алдындағы сәт

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 327
Отырмын үнсiз жалғыз қап,
тарылып бiттi-ау тыныс та.
Жоғалып кеткен аңдыздап
ойымды бөлер дыбыс та.
Отырмын үнсiз абдырап,
зiл тартып бойым қалды ұйып,
тұншығып денем салбырап
жатқандай бiреу қан құйып.
Ұстап бiр жалғыз тiлектi
үмiттi тұрмын мекендеп, –
ырғағын тыңдап жүректiң
жаңылысып кетпес пе екен деп.
Қалғандай құрып амалым
үнсiз бiр ұзақ алқынып,
сiмiрем құмбыл ауаны
жатқандай бейне кеудемдi
ақырғы рет толтырып.
Арқама салмақ түстi де
отырмын ауыр тыныстап,
кiм болсын мейлi үстiме
кiруге жоқтай рұқсат.
Жинай бiр алмай сезiмдi
ойларға батам қайырлап, –
отырғандаймын өзiмдi
қауiптi, аса қатерлi
опрерацияға дайындап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осылай кете берсек...

  • 0
  • 0

Осылай кете берсек —
Жіңішкеміз ұзіліп,
Жуанымыз қылдай болады;
Қызымыз күңдей,

Толық

Қарғыс

  • 0
  • 0

Сонау еТемірхан Медетбекрте заманда
Аңдаусыз жатқан
Аңқау елiмдi,
Аттан түсiп

Толық

...өйткені

  • 0
  • 0

Ол жүр десе,
Жүргiмiз
Келмесе де жүремiз.
О күл десе,

Толық

Қарап көріңіз