Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазар алдындағы сәт

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 469
Отырмын үнсiз жалғыз қап,
тарылып бiттi-ау тыныс та.
Жоғалып кеткен аңдыздап
ойымды бөлер дыбыс та.
Отырмын үнсiз абдырап,
зiл тартып бойым қалды ұйып,
тұншығып денем салбырап
жатқандай бiреу қан құйып.
Ұстап бiр жалғыз тiлектi
үмiттi тұрмын мекендеп, –
ырғағын тыңдап жүректiң
жаңылысып кетпес пе екен деп.
Қалғандай құрып амалым
үнсiз бiр ұзақ алқынып,
сiмiрем құмбыл ауаны
жатқандай бейне кеудемдi
ақырғы рет толтырып.
Арқама салмақ түстi де
отырмын ауыр тыныстап,
кiм болсын мейлi үстiме
кiруге жоқтай рұқсат.
Жинай бiр алмай сезiмдi
ойларға батам қайырлап, –
отырғандаймын өзiмдi
қауiптi, аса қатерлi
опрерацияға дайындап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ниет

  • 0
  • 0

Алып жерiм
Мұңданып жатыр.
Асыл көлдерiм
Жуынды құйылған итаяқтай

Толық

Шойынбай қарияның Құшнаш кемпірге түсін жорытуы

  • 0
  • 0

- Түс көрдім,
Түрі жаман іс көрдім.
Бет-жүзі
Мұз сияқты жып-жылтыр,

Толық

Азалы үйде болған оқиға туралы ой

  • 0
  • 0

Ажал-сұмның түсiп суық назары,
таусылды ғой тағы бiр жан базары...
Азаматсыз қалған ендi мынау үй
қайғы, мұңнан қара киген азалы.

Толық

Қарап көріңіз