Өлең, жыр, ақындар

Бей-жай күйде отырамын кейде мен

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 403
Бей-жай күйде отырамын кейде мен:
менi ол кезде толқытпайды ой деген.
Кеудем бос қап үңiрейiп қуыстай
салмақ болмас сөздерiмде сөйлеген.
Тұман басар дымқыл ауа бүркiген,
тұра алмай да,
жүре алмай да –
iркiлем.
Қалмағандай өн бойымда ештеңе –
сағыныш та,
қайғы-мұң да,
күлкi де.
Жоқ көңiлде –
салқындық та,
жылылық.
Кетемiн де бей-жайлықтан үгiлiп
көкте де емес,
жерде де емес, әйтеуiр,
қалқып тұрам кеңiстiкте iлiнiп.
Бiтелiп қап өкпе,
жүрек,
өзегiм,
ақпай қалар ағып жатқан өзенiм.
Ұстайтұғын тұтқасы жоқ үрейлi
бастан кешем
салмақсыздық кезеңiн.
Толқытпаса –
менi өмiрдiң сауалы,
толқытпаса –
менi өмiрдiң зауалы,
баспаған соң иығымнан салмақтар
қалқып тұрам
қармап босқа ауаны.
Өрмекшiдей ұя салған қуысқа
салбыраймын,
Тарылады тыныс та.
Әлек болам тiрей алмай аяқты,
әлек болам тұтқа таппай уысқа.
Ұстамақ боп ұмтыламын әрнеге.
Салмақсыздық –
бiрақ мынау бөлмеде...
Сонан кейiн өмiр жайлы ойлаймын.
Ойласам-ақ
түсем қайта жерге мен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен сені сағындым

  • 0
  • 0

Жұмекен аға,
Мен сені сағындым.
Өзің кеткелі
Сан рет өштім.

Толық

Жатайын

  • 0
  • 0

Былай жүрсем —
Қаптаған
Алдау мен арбау.
Олай жүрсем —

Толық

Адам демі

  • 0
  • 0

Құрсау менен қыспаққа сап емiнген,
ажыратып алатұғын өлiмнен,
тiршiлiк бар, құдiрет бар керемет —
Адам, сенiң, демiңде!

Толық

Қарап көріңіз