Өлең, жыр, ақындар

Тау соқпақтары

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 496
Жай оғын тағы атпақ боп
Бұлтты сойып, жарғанда
найзағай бiткен соқпақ боп
жондарға түсiп қалған ба......
Жармасып құзға,
жағалап,
шыңыраулы қия беттермен,
тау iшiн түгел аралап,
шатырлап тарап кеткендей.
Лақтырған жiптей шұбалып
биiктiктерден құлдилап,
сан тарау болып бұралып
жарқырап жатыр ылдида.
Көмкерiп шөппен қапталын
қалыңдар оны жұтады...
Мен үшiн таудың соқпағы –
найзағайлардың бұтағы.
Тауға бар!–
қалсаң жұтап бiр
жүрекке қаяу түстi деп,–
жүресiң иiр бұтақты
найзағайлардың үстiмен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Намысқа тиген күні

  • 0
  • 0

Қанша уақыт зар иледiм,
қиналдым.
Дедiм: ендi азат болдым,
жаңардым.

Толық

Ирониялық өлең

  • 0
  • 0

Бүгiнде жас, кәрiмiз, –
(айтар оны кез келдi) –
отырып ап бәрiмiз
семiртемiз сөздердi.

Толық

Күдік

  • 0
  • 0

Күдiк деген, құдай-ау,
ұры екен ғой.
Ұры деген iшiмде жүр екен ғой.
Мұны бұрын қалай мен бiлмей келгем

Толық

Қарап көріңіз