Өлең, жыр, ақындар

Қамқорлық

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1075
Қарғын су ақты көшемде.
Қыс бойы тұрған жалаңаш
жуынып алып нөсерге,
киiнiп алды қара ағаш.
Көктемiн құстар ап келдi,
аспаннан нұрын құя сап...
Қара ағашқа жатты ендi
қара торғай ұя сап.
Желменен соққан қиялап,
нөсерiн төксе шалқар көк –
қымтанып сол бiр ұяға
қара ағаш тұрды қамқор боп.
Бұтағын қозғар сiлтеп бiр,
қауiптi барлық тұстарға,
ұяны қорғап бүркеп тұр
көрсетпей жыртқыш құстарға.
Сыбдырлап күн-түн толғайды
шығарып жырдың ел-селiн.
жұмыртқасын торғайдың
шайқайды ол да теңселiп.
Қорғайды оны қорғайды
көктегi отты шақпақтан.
Ұясын сол бiр торғайдың
қорғайды ыстық аптаптан.
Тұрады ол – жел кеп қысқанда –
бәйек боп бүкiл жанымен,
ұяны қорғап – кiшкентай –
жапырақ – қалқандарымен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көк Түрік батыры өлгенде әйелінің жоқтауы

  • 0
  • 1

Оң жақтағы
Айым құлады.
Сол жақтығы
Күнiм тұтылды.

Толық

Мазасыз түн

  • 0
  • 0

Түн жарымы.
Ауыл отыр жазықта.
Жер сiлкiнiп,
жел жұлмалап қажытқан

Толық

Алапат бiр күш бұрқанған

  • 0
  • 0

Алапат бiр күш бұрқанған
бойымды келiп кергенде –
болады бейне алып бiр
бәйтерек өсiп тұрғандай

Толық

Қарап көріңіз