Өлең, жыр, ақындар

Бақ қонып, кеңге арқасын тастағандар

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 231
Бақ қонып, кеңге арқасын тастағандар,
Тірлікте тасбақадай тас-табандар.
Адам ба, қолдарынан келе тұрып,
Басынан жақсылығы аспағандар...
Жасанды зіл-ашумен ас қайнатып,
Қабағы түнереді кештей батып.
Көк болса ол, шөлдеп жатсаң, таңдайыңа
Бір тамшы тамызбастай, тастай қатып.
Тігілсе кейбіреудің туы шыңға,
Танымас өзге түгіл туысын да.
Тарс жұмып, түсірместей боп тұрады,
Күн көзі тұрса егер уысында.
Өсіріп бір басының бақ-таланын,
Салады мансап үшін отқа жанын.
Қолына, біліп тұрып сондайлардың,
Күнімді түсіруден сақтанамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән салғандай ояу жел, ояу далада

  • 0
  • 0

Ән салғандай ояу жел, ояу далада,
Көзіңдегі сезімде бояу бола ма?
Күрсіне берем, кешігіп кездескеніме,
Жарық дүние, өтпелі аялдамада...

Толық

Басы айналып құлайды бақыттан кім

  • 0
  • 0

Басы айналып құлайды бақыттан кім,
Арманы бар әрбір кеш, ақық таңның.
Кәріліктің ізі емес, беттегі әжім,
Жолы болар өткен көп уақыттардың.

Толық

Шоқан

  • 0
  • 0

Таң шолпанға қарады ел сен екен деп,
Келер әлі айналып мерекең көп.
Сүйгендіктен ойладың өз еліңнің
Терезесін өзге елмен тең етем деп...

Толық

Қарап көріңіз