Өлең, жыр, ақындар

Бақ қонып, кеңге арқасын тастағандар

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 435
Бақ қонып, кеңге арқасын тастағандар,
Тірлікте тасбақадай тас-табандар.
Адам ба, қолдарынан келе тұрып,
Басынан жақсылығы аспағандар...
Жасанды зіл-ашумен ас қайнатып,
Қабағы түнереді кештей батып.
Көк болса ол, шөлдеп жатсаң, таңдайыңа
Бір тамшы тамызбастай, тастай қатып.
Тігілсе кейбіреудің туы шыңға,
Танымас өзге түгіл туысын да.
Тарс жұмып, түсірместей боп тұрады,
Күн көзі тұрса егер уысында.
Өсіріп бір басының бақ-таланын,
Салады мансап үшін отқа жанын.
Қолына, біліп тұрып сондайлардың,
Күнімді түсіруден сақтанамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шымылдық көтеріліп түнге ашылған

  • 0
  • 0

Шымылдық көтеріліп түнге ашылған,
Ақ нұрды кеудесінен емізді аспан.
Сан сәуле саусақ созып шың басынан,
Сұлудай ұйқылы-ояу көзін ашқан.

Толық

Бітірмегім көп еді, бірін әлі

  • 0
  • 0

Бітірмегім көп еді, бірін әлі
Бітіре алмай келемін.
Көңіл – көзсіз, әрнеге ұрынады,
Таппай арман – өлеңін.

Толық

Ілиясқа

  • 0
  • 0

Жан едің күй іздеген, жыр іздеген,
Көңілден биік арман, сыр үзбеген.
Сен кеше өр едің ғой, құдіретті,
Тілдескен сонау асқар шың құзбенен.

Толық

Қарап көріңіз