Өлең, жыр, ақындар

Жиырмасыншы ғасырым

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 474
Бiр ғаламат күшке ие боп жасырын
бұрқырадың,
қопарылдың,
тасыдың, –
күркiреген темiрлердiң даусымен
құдiреттi жиырмасыншы ғасырым.
Төсегiнде жатқызбайтын төзiмнiң
кейде өзiңнен суықтық та сезiндiм...
Дем алып тұр ағаштар да,
шөптер де,
бiрде ызғарлы,
бiрде ыстық
демiңменен өзiңнiң.
Сенi аралап кеткен күннiң әнi жүр,
сенi аралап кеткен күннiң қаны жүр.
Бетон киiп,
темiрменен құрсанған
сүйем сенi бәрi бiр.
Бiр кездерде күрсiндiрiп күлгендi
арсыздарға таптаттың сен гүлдердi,
бомба жарып үрейлi еттiң түндердi,
өткiздiң сен қабағына мұз қатқан
қырғи-қабақ күндердi.
Мен отырмын өзiңдi ендi мекендеп,
суықтықты жылытар кез жетер деп.
тiлеймiн кеп адамдардың арасы
суып кетпесе екен деп.
Жылытатын адамдардың арасын,
қала менен қалалардың арасын,
дала менен далалардың арасын
өтiнемiн, жиырмасыншы ғасырым,
айла тапшы!
Қайда асығып барасың!
Жауап күттiм мен өзiңнен сыр тартып, –
сан ойларға мың тұншығып,
мың қалқып, –
өткен кезде реактивтi самолет
тас төбемнен қырау тартқан сым тартып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдар

  • 0
  • 0

Күнiн көрiп амалдап,
тiршiлiктен қалыс қап,
бара жатыр адамдар
бiр-бiрiнен алыстап.

Толық

Оранып ап жап-жасыл шарқатына

  • 0
  • 0

Оранып ап жап-жасыл шарқатына
көктем келдi тағы да Алматыма.
Газондар мен бульварлар өрттей ыстық
қызыл, сары гүлдердiң толды отына.

Толық

Қолшатыр астындағы адам және уақыт туралы ой

  • 0
  • 0

Қара жаңбыр.
Қала iшi.
Құйған саулап ағынды-ай!
Қолшатырға қарашы

Толық

Қарап көріңіз