Өлең, жыр, ақындар

Желді күнгі жалғыз ағаш

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 344
Сiңiрiп ап күннiң бойға шапағын,
киiп алып жапырақты шапанын,
бұрқап соққан желмен шалқып,
будақтап
жалғыз ағаш тұр үстiнде жотаның.
Долданып кеп ұрып, сiлкiп қаққанда
жеңе алмаған оны боран, ақпан да...
Будақтайды ол
қарсы ағып бiр Ертеңге
кетiп бара жатқандай.
Иiр-иiр бұтақтарын сiлтеп ап,
жел соқса егер дүр сiлкiнер, үркек-ақ.
Алғандай ол
вагондардай жап-жасыл
жоталарды жоталарға тiркеп ап.
Әуенiмен жүрегiңе мұң қақтап,
соққанда жел дүниенi шулатқан, –
жалғыз ағаш жота үстiнде бүгiлер
паровоздың түтiнiндей будақтап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бауырдағы тас

  • 0
  • 0

Шүкiр, аман жер шебi, –
Аман бақ та, бауым да...
Бiрақ басып еңсенi
Тас жатыр ғой бауырда!

Толық

Күмәннің шыбыны

  • 0
  • 0

Жаным
Ашу мен ызаға
Қыжылға толып кеттi, –
Миымның iшiне

Толық

Жағымпаздың екі монологы

  • 0
  • 0

Сіз кетпеңіз!
Сіз кетсеңіз—
Мына дүние
Қақ жарылады ғой.

Толық

Қарап көріңіз