Өлең, жыр, ақындар

Желді күнгі жалғыз ағаш

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 306
Сiңiрiп ап күннiң бойға шапағын,
киiп алып жапырақты шапанын,
бұрқап соққан желмен шалқып,
будақтап
жалғыз ағаш тұр үстiнде жотаның.
Долданып кеп ұрып, сiлкiп қаққанда
жеңе алмаған оны боран, ақпан да...
Будақтайды ол
қарсы ағып бiр Ертеңге
кетiп бара жатқандай.
Иiр-иiр бұтақтарын сiлтеп ап,
жел соқса егер дүр сiлкiнер, үркек-ақ.
Алғандай ол
вагондардай жап-жасыл
жоталарды жоталарға тiркеп ап.
Әуенiмен жүрегiңе мұң қақтап,
соққанда жел дүниенi шулатқан, –
жалғыз ағаш жота үстiнде бүгiлер
паровоздың түтiнiндей будақтап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ой, тоба-ай!

  • 0
  • 0

Таулар
Түйелердей тулап;
Ормандар
Жесiрлердей шулап;

Толық

Мағынасыз өлең

  • 0
  • 0

Мылтық дауысы тарс еттi.
Асыранды ит арс еттi.
Естi мынау дүние
топастарды жаршы еттi.

Толық

Құдайдың ұрғаны-ай!

  • 0
  • 0

«Ешкiнi апа,
Текенi жезде» дегiзген
Замандар болған.
Қоңыздай тоңқаңдап,

Толық

Қарап көріңіз