Өлең, жыр, ақындар

Желді күнгі жалғыз ағаш

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 397
Сiңiрiп ап күннiң бойға шапағын,
киiп алып жапырақты шапанын,
бұрқап соққан желмен шалқып,
будақтап
жалғыз ағаш тұр үстiнде жотаның.
Долданып кеп ұрып, сiлкiп қаққанда
жеңе алмаған оны боран, ақпан да...
Будақтайды ол
қарсы ағып бiр Ертеңге
кетiп бара жатқандай.
Иiр-иiр бұтақтарын сiлтеп ап,
жел соқса егер дүр сiлкiнер, үркек-ақ.
Алғандай ол
вагондардай жап-жасыл
жоталарды жоталарға тiркеп ап.
Әуенiмен жүрегiңе мұң қақтап,
соққанда жел дүниенi шулатқан, –
жалғыз ағаш жота үстiнде бүгiлер
паровоздың түтiнiндей будақтап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үлгеру керек бәрiне

  • 0
  • 0

Үлгеру керек бәрiне!
Елiрiп босқа есiңнен танып емiнбей,
көз сүзбей гүлге, көктемге,
көшеге, баққа, аспанға, —

Толық

Осынау өмiр, жалғанда

  • 0
  • 0

Осынау өмiр, жалғанда
азайсын деймiз бүлiктер.
Көбейсiн деймiз Армандар,
көбейсiн деймiз Үмiттер!

Толық

Жазар кезде өлеңдi

  • 0
  • 0

Жазар кезде өлеңдi
тылсым жұмбақ күш кернейдi денемдi.
Бар айналам толып кетер жарқылға.
Дәл сол сәтте секiрсем

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар