Өлең, жыр, ақындар

Желді күнгі жалғыз ағаш

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 352
Сiңiрiп ап күннiң бойға шапағын,
киiп алып жапырақты шапанын,
бұрқап соққан желмен шалқып,
будақтап
жалғыз ағаш тұр үстiнде жотаның.
Долданып кеп ұрып, сiлкiп қаққанда
жеңе алмаған оны боран, ақпан да...
Будақтайды ол
қарсы ағып бiр Ертеңге
кетiп бара жатқандай.
Иiр-иiр бұтақтарын сiлтеп ап,
жел соқса егер дүр сiлкiнер, үркек-ақ.
Алғандай ол
вагондардай жап-жасыл
жоталарды жоталарға тiркеп ап.
Әуенiмен жүрегiңе мұң қақтап,
соққанда жел дүниенi шулатқан, –
жалғыз ағаш жота үстiнде бүгiлер
паровоздың түтiнiндей будақтап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арманды өкініш жыры

  • 0
  • 0

Жаңа сойылған еттей боп
Қып-қызыл күннiң
Батқанын көргенде;
Көктегi жұлдыздардың

Толық

Сол жылдарды ойлап көршi санамен

  • 0
  • 0

Сол жылдарды ойлап көршi санамен:
көз алдында тұра қалар жаралы ел,
Отқа оранып бүлiнiп
жатқан ұлы қара Жер.

Толық

Астапыралла!

  • 0
  • 0

Қазанның күйесіндей
Қап-қара түн.
Бір кезде
Бүйірімнен біреу

Толық

Қарап көріңіз