Өлең, жыр, ақындар

Желді күнгі жалғыз ағаш

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 248
Сiңiрiп ап күннiң бойға шапағын,
киiп алып жапырақты шапанын,
бұрқап соққан желмен шалқып,
будақтап
жалғыз ағаш тұр үстiнде жотаның.
Долданып кеп ұрып, сiлкiп қаққанда
жеңе алмаған оны боран, ақпан да...
Будақтайды ол
қарсы ағып бiр Ертеңге
кетiп бара жатқандай.
Иiр-иiр бұтақтарын сiлтеп ап,
жел соқса егер дүр сiлкiнер, үркек-ақ.
Алғандай ол
вагондардай жап-жасыл
жоталарды жоталарға тiркеп ап.
Әуенiмен жүрегiңе мұң қақтап,
соққанда жел дүниенi шулатқан, –
жалғыз ағаш жота үстiнде бүгiлер
паровоздың түтiнiндей будақтап...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шүкір!

  • 0
  • 0

Аяғымның астында —
Алып жер.
Кеудемде — теңіз.
Ал басымда —

Толық

Біздер

  • 0
  • 0

Жасқаншақ, жалтақты
жiгерге өртеткiз.
Өйткенi бiз деген
ертеңге ынтықпыз,

Толық

Шүкір дейік

  • 0
  • 0

Шашылып
Шақшаңдай бермей
Жан-жағымызды бүтiндейiк.
Ашынып

Толық

Қарап көріңіз