Өлең, жыр, ақындар

Қайырымдылық

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 674
Ол келсе егер –
түн iшiнде таң атар,
таң атқызып жарығын ол таратар.
Сонда, сонда ең бiр асыл ақ жүрек,
сонда, сонда ең аялы алақан.
Ол келсе егер –
жауласқандар жарасқан,
соған барып тығылады адасқан.
Соның қолы көтередi алдымен
балапанды құлап түскен ағаштан.
Қиналғанға қолын берiп күй табар,
сиқы кеткен сисызға да сый тағар.
Құлағанның қолтығынан көтерiп,
жылағанның маңдайынан сыйпаған!
Неткен жүрек,
неткен биiк, кең жүрек
жүргенi тек жалау болып желбiреп.
Отырады тiптi кейде, құдай-ай,
қара тастай қатыгезге елжiреп.
Ол жаралған туыстық пен достықтан,
Ол күйiнген,
күйiнген ол мастыққа.
Қолындағы нанын берiп жiберген
өзi аш қалып аштықта.
Ешкiмдi де көрмеген ол жатсынып,
жүр бiреудi бiреулерге тапсырып.
Жамандыққа – бiр кезде өзiн қорғаған –
жанын салып жасайды ол жақсылық.
Айтсақ егер жарылып бiр ағынан
бұл тiршiлiк –
құламастан бағына –
соның, соның жүрегiне жылынып,
сүйенiп тұр соның алақанына!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кемпір лақтырған тас

  • 0
  • 0

Оңбас! – бұған күлген кiм!
бұлт құсап түйiлiп
Тас лақтырды бiр кемпiр
Ызаланып, күйiнiп.

Толық

Көктем желі

  • 0
  • 0

Сақылдаған сары аяз,
Боран мен борасын,
Омбы қар...
Бәрi де, бәрi де кеттi-ау;

Толық

Демографиялық өлең

  • 0
  • 0

Жоғын жоқтап отырғам жоқ жоқтықтың!
Дегенменен шегi бар ғой сақтықтың, –
есiгiнде бес құлып бар осы үйден
иiсi аңқиды тоғышарлық, тоқтықтың.

Толық

Қарап көріңіз