Өлең, жыр, ақындар

Қызғаныш

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 803
Қызғаныш-ай,
бiрiсiң қасiреттiң!
Қаншама рет жанымды осып өттiң.
Мың сан түрлi шарғысы,
айласы бар,
қызғаныш-ай,
бiрiсiң қасiреттiң!
Аласұрып, алқынып, дөңбекшiген
(өзiн-өзi осылай жеңбекшi ме?)
ақырында тулақтай тырысып қап,
бүрiсесiң су тиген өрмекшiдей.
Бiлмейсiң сен –
бiреумен бәстестiң бе?!
Бiлмейсiң сен –
бiреумен өштестiң бе?
Бар болғаны болсын деп тек өзiме,
болмаса екен дейсiң сен басқа ешкiмге.
Арманы мен үмiтiн алға салып
бiреу егер биiкке самғаса анық
iшiң күйiп шыдамай
шашты жұлып,
жiбересiң бетiңдi қан жоса қып.
Қаншама сен шыдамай құладың-ай,
қаншама сен өртенiп жыладың-ай.
Көзiң неткен көр едi көре алмайтын,
Iшiң неткен тар едi, құдайым-ай!
Қуанышын бiреулер жеткiзгенде,
ертеңiне үмiтiн өпкiзгенде,
ал бiреулер мақтанып мiнбелерден,
ендi бiреу той жасап өткiзгенде –
қызғаныш-ай,
арамдық отын ап кеп,
көкбеттенiп,
қуарып шатынап тек
iшiң күйiп кетедi!...
уытын бас
қара тасты кемiрiп, топырақ жеп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағаз

  • 0
  • 0

Оңаша бiр жыр құрап
ой iшiнде адастым...
Ақ қағаздан бұрқырап
иiсi аңқиды ағаштың.

Толық

Ұры заман

  • 0
  • 0

Жақсылыққа,
жарыққа жылымаған,
ниетi нас,
сөзi нас,

Толық

Әйел

  • 0
  • 0

Әйелдi сен әйел ғой деп қызба тым,
бұл сөзiңдi қатып қалған мұз жатыр.
Нәп-нәзiк-ақ сол әйелдiң бойында
бiз бiлмейтiн құпия бiр күш жатыр.

Толық

Қарап көріңіз