Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 308
Жалғыздық кеп құрсау болып қысқанда
қызық бiткен менi тастап ұшқандай.
Үңiрейiп жан дүнием тұр қазiр
ымырттағы аңғал-саңғал қыстаудай.
Бұзылғандай оның жұмбақ қорғаны,
үзiлгендей оған барар жол-дағы.
Үңiрейген менiң мынау жанымда
салбырайды өрмекшiнiң торлары.
Үрей кiрiп оның дымқыл демiнен
жанарыма жас үйiрiлiп егiлем.
Аңғал-саңғал менiң жаным ұлып тұр
уiлдеген жалғыздықтың желiнен.
Қалай шыдар жалғыздыққа бұл адам...
Сөздерiм де үзiк-үзiк құраған...
Есiтемiн түкпiрiнен жанымның
байғыз дауысын сұңқыл қағып жылаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз жағасында өліп қалған шағала

  • 0
  • 0

Қара тастақ жағада
өлiп жатты шағала.
Арсы-гүрсi долданған
толқындармен алысқан,

Толық

Түсініксіз хал

  • 0
  • 0

Мен қазір
Не анда жоқ
Не мұнда жоқ
Әрі-сәрімін.

Толық

Жақсы адам

  • 0
  • 0

Жәрдем Кейкiнге
Мен сенiң
Қасыңа барсам –
Мәуелеп пiскен

Толық

Қарап көріңіз