Мерез
- 0
- 0
Мына жанның
Қара темірдей сірескен
Жұлынын-ай.
Күн нұры түскенде —
Жалғыздық
Жалғыздық кеп құрсау болып қысқандақызық бiткен менi тастап ұшқандай.
Үңiрейiп жан дүнием тұр қазiр
ымырттағы аңғал-саңғал қыстаудай.
Бұзылғандай оның жұмбақ қорғаны,
үзiлгендей оған барар жол-дағы.
Үңiрейген менiң мынау жанымда
салбырайды өрмекшiнiң торлары.
Үрей кiрiп оның дымқыл демiнен
жанарыма жас үйiрiлiп егiлем.
Аңғал-саңғал менiң жаным ұлып тұр
уiлдеген жалғыздықтың желiнен.
Қалай шыдар жалғыздыққа бұл адам...
Сөздерiм де үзiк-үзiк құраған...
Есiтемiн түкпiрiнен жанымның
байғыз дауысын сұңқыл қағып жылаған!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жазар кезде өлеңдi
- 0
- 0
Жазар кезде өлеңдi
тылсым жұмбақ күш кернейдi денемдi.
Бар айналам толып кетер жарқылға.
Дәл сол сәтте секiрсем
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Тайный автор
керемет???? -
Дариға
Өте керемет мақала -
Антон
Өте күшті, көмектесті -
Баян
Тамада???? -
Әділжан (сиджей)
Ппрпр патапим
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі