Өлең, жыр, ақындар

Жиіркеніш

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 323
Назаланып опынған
не сұмдықты өткерiп –
адам көрдiм
отырған
өзiн-өзi жек көрiп.
Жас сорғалап көзiнен
қара бұлт бүркенiп,
отыр адам
өзiнен
жүрегi айнып жиiркенiп.
Күнiменен,
түнiмен
безер болып өзiнен –
бiр кездегi шiрiгiн
жиiркенедi сөзiнен.
Жанарынан нұр тайып,
айырылған күшiнен
бiр кездегi –
сұмпайы –
жиiркенедi iсiнен.
Қара түндi бүркенiп
былғап алған сезiмiн –
отыр адам жиiркенiп
өмiрiнен өзiнiң.
Сорлы болып сорлыдан
бара жатыр күнi өлiп...
Тұрды сонсоң орнынан
түндей болып түнерiп.
Көзiн ашпай сорадан,
жүн сияқты түтiлiп, –
бара жатты сол адам
өзiне өзi түкiрiп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шекарадағы торғайлар

  • 0
  • 0

Батыста, шығыс, күнгейде,
Жүрсе де қиыр шалғайда
Шекараны бiлмейдi
Шекарадағы торғайлар.

Толық

Жылдамдық

  • 0
  • 0

Жылдамдықтар,
жылдамдықтар,
жылдамдық...
Дене қызып, мың өртенiп, мың жандық,

Толық

Мендегі төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Менде — көктем.
Көктем менде тап қазiр.
Тасып жатыр өзен болып ақпа жыр.
Құстар бiткен Аңсау атты көлiм мен

Толық

Қарап көріңіз