Өлең, жыр, ақындар

Өлең сыйлаған адам

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 524
Шабаз Иманәлиевке

Бiрде күлiп,
ендi бiрде жылаған,
бiрде батқан,
бiрде арылған күнәдан!
Шапан да емес,
атан да емес,
зат та емес,
Өлең маған сыйлады әкеп бiр адам.
Сол бiр өлең жан-жүректiң ырқын ап,
кеттi дейсiң асаулық боп жұлқып-ақ.
Сол өлеңнен,
сол өлеңнен, апыр-ай,
тұрды дейсiң жусан иiсi бұрқырап.
Сезiлдi одан –
тiршiлiктiң арыны,
Сезiлдi одан –
тiршiлiктiң ағымы.
Соғып тұрды сол өлеңнiң бойында
бүлк-бүлк етiп тiршiлiктiң тамыры.
Аулақ едiм дабыра мен дүбiрден.
(Дабыра мен дүбiрлерден түңiлгем).
Сол өлеңнiң саздарынан есiттiм
Жел мен жаңбыр
Жапырақтардың үнiн мен.
Сол өлеңнен жақын болып алысым,
Толқынданып шыға келдi ағысым.
Сол өлеңнен есiттiм мен
халықты
қан қақсатқан қасiреттiң дауысын.
Өткенменен отты кезең
жалын шақ,
қаласақ бiз,
кете аламыз дабыл сап.
Өсiп шықты жусан құсап ап-ащы
сол бiр өлең жүрегiме тамыр сап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғасыр жаңбыры

  • 0
  • 0

Өз-өзiме қамалып
Ойға батып өшпеген, –
Шықтым сыртқа қабарып
Сұп-сұр күңгiр кеште мен.

Толық

Қайдан пана табам?

  • 0
  • 0

Желдiң iшiне кiрiп барып ем
Жел менi қағаздай қиқалап
Жырта бастады;
Ормандарға тығылып ем –

Толық

Барымта

  • 0
  • 0

Шын сөзi бiреулердiң жалған шығып,
бiр сөзi бiреулердiң алдан шығып
күйдiрiп бара жатқан бүкiл елдi
қызыл көз, қызыл өңеш даулар шығып.

Толық

Қарап көріңіз