Өлең, жыр, ақындар

Өлең сыйлаған адам

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 548
Шабаз Иманәлиевке

Бiрде күлiп,
ендi бiрде жылаған,
бiрде батқан,
бiрде арылған күнәдан!
Шапан да емес,
атан да емес,
зат та емес,
Өлең маған сыйлады әкеп бiр адам.
Сол бiр өлең жан-жүректiң ырқын ап,
кеттi дейсiң асаулық боп жұлқып-ақ.
Сол өлеңнен,
сол өлеңнен, апыр-ай,
тұрды дейсiң жусан иiсi бұрқырап.
Сезiлдi одан –
тiршiлiктiң арыны,
Сезiлдi одан –
тiршiлiктiң ағымы.
Соғып тұрды сол өлеңнiң бойында
бүлк-бүлк етiп тiршiлiктiң тамыры.
Аулақ едiм дабыра мен дүбiрден.
(Дабыра мен дүбiрлерден түңiлгем).
Сол өлеңнiң саздарынан есiттiм
Жел мен жаңбыр
Жапырақтардың үнiн мен.
Сол өлеңнен жақын болып алысым,
Толқынданып шыға келдi ағысым.
Сол өлеңнен есiттiм мен
халықты
қан қақсатқан қасiреттiң дауысын.
Өткенменен отты кезең
жалын шақ,
қаласақ бiз,
кете аламыз дабыл сап.
Өсiп шықты жусан құсап ап-ащы
сол бiр өлең жүрегiме тамыр сап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әрі-сәрі шақ

  • 0
  • 0

Ысып,
қайта тоңдық бiз.
Қоя бердiк,
тап берiп.

Толық

Қайрау

  • 0
  • 0

Егер сен
Шаншылып қарап,
Кеудеңді керіп
Айтарыңды

Толық

Бір ақынға

  • 0
  • 0

Неткен оның тап-тар едi ұғымы.
Жоқ сөзiнiң сөлi менен шырыны.
Селтең-селтең,
селтең-селтең етумен

Толық

Қарап көріңіз