Өлең, жыр, ақындар

Арлы адамның бәрi қазiр жаралы

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 354
Лебен Садуақасовқа

Арлы адамның бәрi қазiр жаралы –
Қорықпаған қара деуге қараны,
Қорықпаған жала деуге жаланы
арлы адамның бәрi қазiр жаралы.
Жаралы ғой,
жаралы ғой,
жаралы! –
тасқа тиген маңдайы мен тауаны,
шоққа күйген шыжғырылып табаны,
арлы адамның бәрi қазiр жаралы.
Сұрапыл ғой –
мына заман ағымы.
Сұрапыл ғой –
мына заман дауылы.
Көре-көре бауырларын адасқан
арлы адамның езiледi бауыры.
Шайқалғандай тiршiлiктiң тiрегi,
сұп-сұр қазiр дүниенiң реңi.
Көре-көре жүрегi жоқ жандарды
арлы адамның тiлiм-тiлiм жүрегi.
Дүниенiң тұла бойы сырқырап,
Уақыттың шаңы шыққан бұрқырап.
Көре-көре
жаны күймес жандарды
арлы адамның жаны тұр ғой шырқырап.
Ойлай-ойлай –
қала менен даланы,
Ойлай-ойлай –
көне менен жаңаны,
ойлай-ойлай –
кәрi менен баланы,
күндiз-түнi жан жүрегi жылаған,
арлы адамның бәрi қазiр жаралы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кесілген ағаштар

  • 0
  • 0

Күн суық, заман суық, суық, суық.
Суықтық жатыр жұртты қуып шығып.
Боран мен борасындар бұрқырайды
тiрлiктi жiберердей бүлiк қылып.

Толық

Жұғымды адам

  • 0
  • 0

Жұғымды адам, балдай тәттi жұғымды.
Тұла бойы түсiнiктi, ұғымды.
Сырлас жандай – ашпасаң да сырыңды.
Мұңдас жандай – айтпасаң да мұңыңды.

Толық

Қарсылық

  • 0
  • 0

Қимақ болып тiрлiгiмнiң пернесiн,
жұлмақ болып ертеңiмнiң пердесiн,
бiреулер жүр қара ниет тiлекпен
басамын деп ұлы Дала кеудесiн.

Толық

Қарап көріңіз