Өлең, жыр, ақындар

Машқар-ата

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 482
"Бет күймесін таңда машқар күнінде –
дейтін қария, — бір тергеу бар түбінде
Белгісіз бір үрей туып үнінде,
бұны айтқанда кететұғын дірілдеп.
Сол қария — бетің сипа, күбірле —
өліп кетті сүрінді де түбірге.
Тамыр-тамыр қара ағаштың түбінде
шымнан қиған зираты тұр бүгінде.
Көп күліп ек, "Машқар-ата" деп күлдік
Содан қалды тілдегі сәл өткірлік.
Күлкі отына талай көйлек кептірдік;
ұмыт болды-ау, ұмыт болды көп тірлік.
Жалғыз сиыр сауылатын сол шалда,
жалғыз еді сыйынары болса — ол да.
Бір жөткіріп: "шүкір,— дейтін ол сонда,
Таңда машқар, кісі асына қол салма".
Таңда машқар деп сөйлесе сол адам
қорыққаны емес шығар моладан.
О дүние — жоқ нәрсе ғой, жоқ, одан
қауіптірек ой бар мені қамаған.
Сөз дегенді ие берсең — иін көп,
сөздің құны кетті, білем, тиын боп...
Кейде осы мен өкінемін, өкінем:
о дүниенің жоғы қандай қиын деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орман

  • 0
  • 0

Сыңсиды, сыңсиды ну орман,
Ну орман – баяғы ну орман.
Кей бұта тым кештеу көгеріп,
Кей бұта тым ерте қуарған.

Толық

Кетік кірпіш

  • 0
  • 0

...Жапырақ түр көз жасын жанарына іркіп ап,
Жас шырмауық фонтан боп атылады бұрқырап.
Мәрмәр үйлер — бір ғажап,
балкондары — ертегі,

Толық

Жыр келеді жылды аттап...

  • 0
  • 0

Жыр келеді жылды аттап,
Жырларға жыл жол ашқан.
Ақылды арман құндақтап,
Тербетіп тұр көк аспан!

Толық

Қарап көріңіз