Жиырма тоғыз
- 0
- 0
Августің жиырма тоғызы естен кетпес,
Сол күні төккен жасым мәңгі кетпес.
Бұлбұлым бақшадағы түсті торға,
Көзімнен ғайып болды қолым жетпес.
Өлгім тіпті келмейді
Өлгім тіпті келмейді,Қанша қорлық көрсем де.
Өжет жаным өлмейді,
Өлді деп мені көмсең де.
Сайраған тілім сайрайды,
Жабысса да таңдайға.
Өрлеген жаным өрлейді,
Оқ атсаң да маңдайға.
Қорлық, зорлық қорқытпа,
Қорықпаймын қорынып.
Ар-намысым қолтықта,
Шығамын тасты опырып!
Бас имеймін жалынып,
Жалынам адал еңбекке.
Жүре алмаспын жабығып,
Басымды қыйдым көнбеске!
Айыбы жоқ адал жан,
Айдауда жүр азаппен.
Артық емес содан жан,
Алыс кетпе, азап сен!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Ана мейірімі
- 0
- 0
Күніне жүз жырласам мен тоям ба,
Жас өрендер, сенің балғын шағыңды.
Өссе өнер, білім, талап талғамың.
Жер менен көк тілегіңе табынды.
Жаңабек
Керемет өлең екен! Адал жандар мерейі үстем болсын!