Мен жүрмін Қаскелеңде картоп қазып
- 0
- 0
Мен жүрмін Қаскелеңде картоп қазып,
Балаларға табам ба деп қысқы азық.
Жарылып екі қолым күс болып кетті,
Неден ғана қарғалдым, неден жазық?
Өлгім тіпті келмейді
Өлгім тіпті келмейді,Қанша қорлық көрсем де.
Өжет жаным өлмейді,
Өлді деп мені көмсең де.
Сайраған тілім сайрайды,
Жабысса да таңдайға.
Өрлеген жаным өрлейді,
Оқ атсаң да маңдайға.
Қорлық, зорлық қорқытпа,
Қорықпаймын қорынып.
Ар-намысым қолтықта,
Шығамын тасты опырып!
Бас имеймін жалынып,
Жалынам адал еңбекке.
Жүре алмаспын жабығып,
Басымды қыйдым көнбеске!
Айыбы жоқ адал жан,
Айдауда жүр азаппен.
Артық емес содан жан,
Алыс кетпе, азап сен!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Роза Мұхаметжан қызының өліміне
- 0
- 0
Роза десе роза гүлдей балғыным,
Көзді жұмып мәңгі ұйқыға қалғыдың.
Ушықтырып жүрегімнің жарасын,
Бір көруге дидарынды зар қылдың.
Жаңабек
Керемет өлең екен! Адал жандар мерейі үстем болсын!