Қапияда қақ төбемнен түсті жай
- 0
- 0
Қапияда қақ төбемнен түсті жай,
Жарқ етті де қалды сөніп күн мен ай.
Өзегімді өртеп өтті, өксітті,
Бізді неге аямадың ә, құдай!?
Өлгім тіпті келмейді
Өлгім тіпті келмейді,Қанша қорлық көрсем де.
Өжет жаным өлмейді,
Өлді деп мені көмсең де.
Сайраған тілім сайрайды,
Жабысса да таңдайға.
Өрлеген жаным өрлейді,
Оқ атсаң да маңдайға.
Қорлық, зорлық қорқытпа,
Қорықпаймын қорынып.
Ар-намысым қолтықта,
Шығамын тасты опырып!
Бас имеймін жалынып,
Жалынам адал еңбекке.
Жүре алмаспын жабығып,
Басымды қыйдым көнбеске!
Айыбы жоқ адал жан,
Айдауда жүр азаппен.
Артық емес содан жан,
Алыс кетпе, азап сен!
Жаңабек
Керемет өлең екен! Адал жандар мерейі үстем болсын!