Өлең, жыр, ақындар

Шуақ

  • 10.06.2022
  • 0
  • 0
  • 367
Мынау тiрлiк азап боп
Бiтпей қойды жарамыз...
Қатып қалды қасат боп
Iшiмдегi қара мұз.
Қабағыма сыз қонып,
Қатал күнге кезiктiм...
Отыр едiм мұз болып
Жып-жылы сөз есiттiм.
Мұздай ойлар сүңгiдей
Кетiп едi шыдатпай.
Сол жылы сөз
Сiңдi кеп
Тұла бойға шуақтай.
Сол бiр сөздiң – қараңыз! –
Жылытқан соң шуағы, –
Iшiмдегi қара мұз
Күтiр-күтiр сынады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлеңім

  • 0
  • 0

Өлеңім-ау!
Дүниенің түрі жаман!
Түптің-түбінде қалжырап
Сен де өлесің,

Толық

Ай тұтылған түнде

  • 0
  • 0

Маңдайынан тер шықты да тастардың,
асқақ басы аласарды асқардың.
Тiршiлiктi түнек етiп қап-қара
жанып тұрған шамы сөндi аспанның.

Толық

Өмiрге сен не сыйладың?

  • 0
  • 0

Өмiрге сен не сыйладың?
не бердiң?
Биiктiгi қандай шыққан төбеңнiң?
Не күтедi сенен ендi келер күн?

Толық

Қарап көріңіз