Өлең, жыр, ақындар

Қуғын-сүргін заманы

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 2716
Ұлы Далам,
Ұлы Елiмдi қуғынға салды.
Көз көрiп,
Құлақ естiмеген
Қырғынға салды.
Тұла бойын түгел тiнтiдi.
Киiздей қақты,
Тулақтай сiлкiдi.
Адамдарын
Бiрiн-бiрiне айтақтап,
Бiрiн бiрiне
Қан жоса қып қаптырды.
Бiрiн бiрiне
Мал құсап бақтырды.
Жайқалған шалғыным
Дөңкиген тасқа толды.
Елiмнiң омырауы
Қып-қызыл қанға боялып,
Етегi жасқа толды.
Құтырып алды!
Арыстарымның терiсiн –
Тiрiдей! –
Сыпырып алды.
Әруақтарымды күңiрентiп –
Аяғынан сүйреп! –
Моладан шығарды.
Неткен халық ек шыдамды?!
Көген қырқылып,
Керме мен желi үзiлдi...
Қара нарларымның –
Омақасып! –
Белi үзiлдi.
Қазанаттарымды
Қыл бұрау салып
Шырқыратты.
Сай-сүйектi сырқыратты.
Жүрмесiн деп
Табанымды тiлiп
Жылқының қылын
Қиып салды.
Басын көтермесiн деп
Мойныма құрық салды.
Сөйлемесiн деп –
Аузыма! –
Кiрдiң тасындай ап-ауыр
Құлып салды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат және қос тораңғы туралы жыр

  • 0
  • 0

Кететұғын адам жанын жаралап
аңыз ғой бұл елдi жүрген аралап...
Баяғыда, ерте кезде
екi жас

Толық

Қарапайым адам

  • 0
  • 0

Неткен бай ол сабыр менен төзiмге,
жүре алады ол өз даңқын да сезiнбей.
Қарапайым
тiршiлiгi, тынысы,

Толық

Түсініксіз хал

  • 0
  • 0

Мен қазір
Не анда жоқ
Не мұнда жоқ
Әрі-сәрімін.

Толық

Қарап көріңіз