Өлең, жыр, ақындар

Қуғын-сүргін заманы

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 2893
Ұлы Далам,
Ұлы Елiмдi қуғынға салды.
Көз көрiп,
Құлақ естiмеген
Қырғынға салды.
Тұла бойын түгел тiнтiдi.
Киiздей қақты,
Тулақтай сiлкiдi.
Адамдарын
Бiрiн-бiрiне айтақтап,
Бiрiн бiрiне
Қан жоса қып қаптырды.
Бiрiн бiрiне
Мал құсап бақтырды.
Жайқалған шалғыным
Дөңкиген тасқа толды.
Елiмнiң омырауы
Қып-қызыл қанға боялып,
Етегi жасқа толды.
Құтырып алды!
Арыстарымның терiсiн –
Тiрiдей! –
Сыпырып алды.
Әруақтарымды күңiрентiп –
Аяғынан сүйреп! –
Моладан шығарды.
Неткен халық ек шыдамды?!
Көген қырқылып,
Керме мен желi үзiлдi...
Қара нарларымның –
Омақасып! –
Белi үзiлдi.
Қазанаттарымды
Қыл бұрау салып
Шырқыратты.
Сай-сүйектi сырқыратты.
Жүрмесiн деп
Табанымды тiлiп
Жылқының қылын
Қиып салды.
Басын көтермесiн деп
Мойныма құрық салды.
Сөйлемесiн деп –
Аузыма! –
Кiрдiң тасындай ап-ауыр
Құлып салды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Демографиялық өлең

  • 0
  • 0

Жоғын жоқтап отырғам жоқ жоқтықтың!
Дегенменен шегi бар ғой сақтықтың, –
есiгiнде бес құлып бар осы үйден
иiсi аңқиды тоғышарлық, тоқтықтың.

Толық

Пойыз

  • 0
  • 0

Заулайды пойыз, заулайды пойыз, заулайды,
туннельге сүңгiп,
бауырдай тiлiп баурайды.
Табанда жатса рельс бiткен жалтырап,

Толық

Түсініксіз құбылыс

  • 0
  • 0

Басым мең-зең.
...Көзіме үйқы тығылып
Қалғып кетіппін...
Бір қарасам,

Толық

Қарап көріңіз