Өлең, жыр, ақындар

Қуғын-сүргін заманы

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 2280
Ұлы Далам,
Ұлы Елiмдi қуғынға салды.
Көз көрiп,
Құлақ естiмеген
Қырғынға салды.
Тұла бойын түгел тiнтiдi.
Киiздей қақты,
Тулақтай сiлкiдi.
Адамдарын
Бiрiн-бiрiне айтақтап,
Бiрiн бiрiне
Қан жоса қып қаптырды.
Бiрiн бiрiне
Мал құсап бақтырды.
Жайқалған шалғыным
Дөңкиген тасқа толды.
Елiмнiң омырауы
Қып-қызыл қанға боялып,
Етегi жасқа толды.
Құтырып алды!
Арыстарымның терiсiн –
Тiрiдей! –
Сыпырып алды.
Әруақтарымды күңiрентiп –
Аяғынан сүйреп! –
Моладан шығарды.
Неткен халық ек шыдамды?!
Көген қырқылып,
Керме мен желi үзiлдi...
Қара нарларымның –
Омақасып! –
Белi үзiлдi.
Қазанаттарымды
Қыл бұрау салып
Шырқыратты.
Сай-сүйектi сырқыратты.
Жүрмесiн деп
Табанымды тiлiп
Жылқының қылын
Қиып салды.
Басын көтермесiн деп
Мойныма құрық салды.
Сөйлемесiн деп –
Аузыма! –
Кiрдiң тасындай ап-ауыр
Құлып салды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі тыныштық және махаббат

  • 0
  • 0

Қынға түскен дiрiлiндей қылыштың,
шiреп тартып сыңар iшек дыбысты
сай-саладан, аңғарлардан, өзектен
көлеңке боп көтерiлдi Тыныштық.

Толық

Көрер мұны жан болса егер аңғарар

  • 0
  • 0

Көрер мұны жан болса егер аңғарар.
Аңғарар да өз-өзiнен таң қалар.
Көбейiп-ақ кетiптi ғой, апыр-ай,
Алматыда сауысқан мен қарғалар.

Толық

Мейірім

  • 0
  • 0

Кенезесi кеуiп келгеннiң
Таңдайын жiбiтетiн
Бұлақсың.
Қара түнекте қалғанның –

Толық

Қарап көріңіз