Өлең, жыр, ақындар

Абайға шағыну

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 472
«Алланың өзi де рас, сөзi де рас...»
Күмәнiм жоқ, Данышпан!
Рас! Рас! Рас!
Не iстеймiн бiрақ та
Бұл өмiрдiң бәрi лас!
Лас! Лас! Лас!
Мен қазiр
Қоқыста жүргендеймiн.
Бастар жарылып,
Қарындар ақтарылып жатқан
Тартыста жүргендеймiн.
Бастар жарылып,
Қарындар ақтарылып жатқан –
Дүниенiң! –
Өкпе-бауырын жеп
Құзғындар ұшып жатыр...
Қаңғыбас ит бiткен
Сол дүниенiң
Қанын жалап
Iшiп жатыр.
Тойынғаны соншама –
Лобылып –
Құсып жатыр...
Рас! Рас! –
Дiнiм-ай!
Лас! Лас! –
Дүние-ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам демі

  • 0
  • 0

Құрсау менен қыспаққа сап емiнген,
ажыратып алатұғын өлiмнен,
тiршiлiк бар, құдiрет бар керемет —
Адам, сенiң, демiңде!

Толық

Көне қала

  • 0
  • 0

Көне қала.
Бәрiн көрген қала бұл.
орынындай шор боп бiткен жараның, –
жатыр әне үйiңдi боп, төбе боп

Толық

Түнгі тыныштық және махаббат

  • 0
  • 0

Қынға түскен дiрiлiндей қылыштың,
шiреп тартып сыңар iшек дыбысты
сай-саладан, аңғарлардан, өзектен
көлеңке боп көтерiлдi Тыныштық.

Толық

Қарап көріңіз