Өлең, жыр, ақындар

Жалған арман

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 761
Шiркiн-ай!
Парықсызды –
Құлақшекесiнен! –
Құлаштап тұрып ұрсам.
Оспадарды –
Тыр жалаңаш шешiндiрiп –
Тiкенек, шеңгелдiң арасымен
Бақсыдан қашқан
Жындай етiп қусам.
Қатыгездi –
Кеспек құсатып! –
Балтамен
Қақ жарып тастасам.
Обырлардың қарнын
Ақ семсермен
Ақтарып тастасам.
Елiмдi басып жатқан
Уайым-қайғыны –
Жел болып соғып
Алып кетсем;
Өшкен ошақтарды
Қайтадан жағып кетсем.
Сатқынды
Табаныма салып
Балшықтай
Илеп тастасам.
Сұм мен сұрқияны –
Сирақтарынан ұстап! –
Елсiз шөлге
Сүйреп тастасам.
Бiрақ
Мұның бәрi арман ғой!
Жалған өмiрдiң
Арманы да
Жалған ғой!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Фариза Оңғарсынова

  • 0
  • 0

Фариза - ақын,
Сен ешуқта да
Жай сөйлей алмайсың.
Сен қашанда

Толық

Қаладағы қалың тұман

  • 0
  • 0

Қалың тұман –
осы ма едi күз деген.
Мұндай күндi таба алмайды iздеген.
Қалың тұман.

Толық

Шегірткелер

  • 0
  • 0

Ойлаумен әрбiр сағат, әр күнiмдi
ар жылап, жүрек күйiп жан бүлiндi...
Бұлт болып шегiрткелер қаптап ұшып
жалмауда астығымды, шалғынымды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар