Қобыландым қолбала болды
- 0
- 0
Сойым мен кескегiм
Жыртылған қайыққа
Ескек болды.
Қобыландым қолбала,
Ендi не болды?
Жалына қол тимеген,Мойнына бұғау түспеген
Тарпаң едiм.
Құмырсқадай қыбырлап,
Үнi шықпай сыбырлап
Кiшiрейiп келсе –
Жауыма да! –
Дарқан едiм.
Қапалансам –
Тұңғиыққа
Батырып жiбердiм.
Қаhарлансам –
Теңiзiңнiң өзiн
Сапырып жiбердiм.
Мейiрiмiм
Қара темiрдi балқытып,
Қара тасыңды идiрдi.
Аптабым –
Жер түгiл –
Судағы балықты күйдiрдi.
Ендi не болды?
Аптығым басылып қалды.
Шаттығым таусылып қалды.
Қазiр мен –
Тұяғы жарылған
Тұлпармын.
Мүйiзi сынған құлжа,
Қанаты сынған
Сұңқармын.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Шер мен жел
- 0
- 0
Әзiр жазуға болмайтын
Бiр жырым бар едi, –
Кеудемнiң түбiне тығып
Сабырымды тас етiп
- Ахмет Байтұрсынұлы
- Әлихан Бөкейханов
- Мұстафа Шоқай
- Шоқан Уәлиханов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі