Өлең, жыр, ақындар

Ұлықбек Есдәулет

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 785
Ұлықбек!
Өлеңдегi серiгiмсiң!
Қып-қызыл
Сөздердiң шоғын үрлеп
Күрсiнiп жатқан
Көрiгiмсiң.
Жерiмнiң үстiнен
Бұрқыраған дауыл өтсе –
Сенiң жаның
Алай-дүлейлi
Шаңға айналады.
Елiң жараланса
Сенiң сөздерiң –
Сорғалаған –
Қанға айналады.
Жарылыстардан
Далам
Айырылып, жыртылып жатқанда;
Үмiтiм
Кесiлiп, қырқылып жатқанда –
Айтып жыладың
Қиянат, зорлықты.
«Заман-ай» деп зарлаған
Алтайдан шыққан дауысың
Алатауды жылатып,
Атырауды толқытты.
Шемен боп қатқан
Шердiң түйiнiн
Шешiп жүргендейсiң.
Аспандағы
Бұлттармен бiрге
Көшiп жүргендейсiң.
Сөнiп қалған оттарды
Жағып жатқандайсың.
Ертiс пен Едiлге қосылып
Ағып жатқандайсың.
Жалалы сөз күнi
Қайғыдай боп
Қабарып тұрасың.
Жауыңның қылта тұсына
Жебедей болып
Қадалып тұрасың.
Оңаша қалсаң
Лапылдап жатқан жалын мен
От лақтырып жатқан
Жарқылға толасың.
Шарқ ұрып ұшасың!
Қонсаң да –
Томарға емес –
Шағала құс құсап
Толқынға қонасың.
Күлсең де
Күрсiнiп күлесiң!
Жүрсең де
Жердiң шетiнде,
Желдiң өтiнде жүресiң!
Өйткенi заманың
Орай да борай соғып тұр.
Тағдырың солай болып тұр,
Ұлықбек!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зейнолла Қабдолов

  • 0
  • 0

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.

Толық

Шежіреші

  • 0
  • 0

Осы қартты тыңдаймын да түсiнем,
бiр құдiрет сезiп түр мен түсiнен –
жаңа ғана шықса керек
қараңғы

Толық

Көне қала

  • 0
  • 0

Көне қала.
Бәрiн көрген қала бұл.
орынындай шор боп бiткен жараның, –
жатыр әне үйiңдi боп, төбе боп

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер