Өлең, жыр, ақындар

Желді күнгі орман

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 746
Орман iшi – гуiлдеген! –
Сарынға толып кеттi.
Уiлдеген!
Ағынға толып кеттi.
Ағаштар – баса көктеп! –
Бiр-бiрiн жұлқылап жатыр.
Сарыала жапырақтары
Шашылған шоқтай боп
Бұрқырап жатыр.
Бұтақтарын көкке кезенiп
Сермеп қалады.
Ашу мен ызасы –
Тұла бойын
Кернеп барады.
Бұлттар да осы жерге
Жиылып қалған.
Қап-қара боп
Түйiлiп қалған.
Ағаш бiткен
Бойларын жинай алмай
Еңкiлдеп тұр.
Бойларын жинай алмай
Селкiлдеп тұр.
Оларда жазылмас
Азап жатқандай:
Балта, арамен
Кескендерге қарсы,
Өкпесiн ойып
Тескендерге қарсы
Бүкiл ағаштар
наразылық бiлдiрiп
Митингi жасап жатқандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауабын сізге қалдырдым

  • 0
  • 0

Бәріміз білеміз:
“Шеше көрген тон пішеді.
Әке көрген оқ жонады”,
Көсілген көсемді,

Толық

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 0
  • 0

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның

Толық

Кемпірқосақтан құлау

  • 0
  • 0

Мейлі сен,
Мейлі сенбе сен! –
Өрмелеп шықтым мен
Кемпірқосаққа көктегі...

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер