Өлең, жыр, ақындар

Есалаң шақ

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 404
Iздеп шыққан —
Бiр кездегi! —
Жерұйығым да жоқ,
Кермиығым да жоқ,
Шалқұйрығым да жоқ,
Бай қиырым да жоқ.
Жылан жалағандай
Тап-такыр
Айдалада тұрмын.
Аспандағы ай
Омырылып сынып
Шашылып жатты.
Көне қорымдағы
Қаптаған молалар —
Күңiренiп! —
Көтерiлiп-басылып жатты.
Инедей суық
Әлдебiр ызыңнан
Миым шаншып,
Құлағым тұнады...
Көне қыстау жақтан
Кәрi байғыз жылады...
Аспаннан
Әлдебiр мүнкiген нәрсе
Жапалақтап түстi.
Күйген жапырақтар құсап
Қап-қара
Жарқанаттар ұшты.
Табанымның асты –
Менi көмгiсi кеп
Аяғыма оратылған
Құм сияқты.
Дәл қасымнан
Тұяқтары сыртылдап
Бақылдаған әлдене өттi.
Өзi көрiнбейдi.
Жын сияқты...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күдік

  • 0
  • 0

Күдiк деген, құдай-ау,
ұры екен ғой.
Ұры деген iшiмде жүр екен ғой.
Мұны бұрын қалай мен бiлмей келгем

Толық

Зейнолла Қабдолов

  • 0
  • 0

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.

Толық

Тербетiп бау мен бағымды

  • 0
  • 0

Тербетiп бау мен бағымды,
соғатын шалқып, толқып бiр
желiнен күздiң сабырлы
алманың иiсi аңқып тұр.

Толық

Қарап көріңіз