Өлең, жыр, ақындар

Ешкім естімеді

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 836
Мен өлiп жатқалы
Қаншама заман өттi, –
Тоқсан тоғыз құйын,
Тоқсан тоғыз амал өттi.
Тұла бойымды
Құрт-құмырсқалар
Талап жеп жатыр, –
Бiреулерi тойса,
Екiншiлерi қаптап
Кеп жатыр.
Жеп жатыр.
Айналамда –
Үскiрiк тұр...
Кеудемнiң iшiне
Кiрiп алған жылан
Ысқырып тұр...
Сүйектерiм
Көкпеңбек
Мүк болып қалыпты.
Iшектерiм кеуiп
Шектей жiңiшкерiп
Жiп болып қалыпты.
Өзiм қобыз сияқты
Бүкшиiп алғам.
Қап-қара боп
Түксиiп алғам.
Бiр қабырғамды
Сындырып ап
Жiптей жiңiшкерген
Iшек-шектерiмдi ысып
Сарнатып тарттым,
Зарлатып тарттым.
Ол үндер –
Қайғы мен мұң боп
Сарқырап аққан
Үндердiң көшкiнi едi...
Бiрақ оны
Ешкiм естiмедi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бүгінгі қоғам портреті

  • 0
  • 0

Оңға жүрсең –
Әне бір алаяқтар
Шалып қап құлатады.
Солға жүрсең –

Толық

Көршілер

  • 0
  • 0

Қаланып бiр қалған бетон-өлеңдей,
тұрмыз қазiр көп қатарлы әлемде...
Оң жағым да, сол жағым да көршiлер,
көршi, көршi – төменiм де, төбем де.

Толық

Інілеріме

  • 0
  • 0

Жақын күндердi бiтiрiп
Алыс күндерге кетiп барамын.
Сендердi сол күндерге
Ертiп барамын.

Толық

Қарап көріңіз