Өлең, жыр, ақындар

Қартайған қара Қабақ батырдың мұңы

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 540
Қайран өткен дүние-ай!
Күнiм өттi.
Гүлiн төктi.
Қаным тартылды.
Қайратым сарқылды.
Пай-пай-пай!
Кеше қандай едiм! –
Ғұмыры қартайып,
Ғұмыры
Өлмейтiн жандай едiм.
Алпыс тұтам
Ала сапты найзаны
Сермеп ұрғанымда
Жетi қабат көбенi
Айырып түсетiн едiм.
Дұшпанымның қанын
Кеудесiн шүберектей жыртып,
Қабырғаларын күтiрлетiп сындырып
Қара төсiн
Қайырып iшетiнмiн.
Ұшып келе жатқан оқты
Қарсы атылған оғым
Ауада қақ жарып жiберетiн.
Жарып жiберiп,
Зырқырап ұшқан бойда
Сол оқты атқан адамның
Қақ жүрегiн тесiп өтiп
Омыртқасына барып тiрелетiн.
Жердегi асау түгiлi
Аспандағы құстың өзiне
Құрық салатынмын.
Атымның жалына қонған қар
Ерiп бiткенше
Қаптаған жауды
Қырып салатынмын.
Көктiң бұйрығы,
Тәңiрiнiң жолымен жүрдiм.
Көктiң бұйрығы,
Тәңiрiнiң жолымен жүрмегендердi
Жарқабақтағы шөптей етiп
Тамырымен қопарып
Қолыммен жұлдым.
Желге – жел,
Шерге шер болдым.
Кешiрiмге кешiрiмшiл
Кең болдым.
Жылағанды жұбатып,
Жабыққанды күлгiздiм.
Басын иiп
Пана сұрағандарды
Кең шалғайымнан енгiзiп,
Тар қолтығыма кiргiздiм.
Қайсысын айтайын!
Қалыңдығымның қалың малына
Келеге түспеген мың үлек пен
Биеге түспеген мың айғыр берiп
Асып-тасып едiм-ау!
Бағдат пен Мысырдан әкелген
Алтын дiлдаларды
Күздегi сарыала жапырақтардай
Бұрқыратып шашып едiм-ау!
Ендi мiне! –
Сырты күмпигенмен
Iшi кеуек ағаштай
Қажыр-қайраттан
Тоналып отырмын.
Қотыр ешкiнiң
Бөстегiнiң үстiнде
Ошақ күзетiп
Омалып отырмын!
Қайран, өткен дүние-ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Байқа

  • 0
  • 0

Тау-тау толқындарды
Қос қолыңмен тіреп
Тоқтата аласың ба?—
Лақтырып жібереді.

Толық

Кеше мен бүгін

  • 0
  • 0

Менiң кеше –
Аяғыма! –
Қара тас байлап қойды.
Алшаңдап

Толық

Өрт

  • 0
  • 0

Аяуы жоқ адамдардың тiлiнен
кейде өртенем күнiмен де,
түнiмен.
Күйдiредi,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар