Өлең, жыр, ақындар

Не жазамын?

Не жазамын,
Не жазамын,
Не жазамын?
Жазудың тартып келем мен азабын.
Жазсам ба екен бүгінгі ел ажарын,
Жазсам ба әлде өксігін жер-ананың?!

Не жазсам да сен оны бағалағын,
Қайтып сенің көңіліңді таба аламын?
Жазсам ба екен ығы-жығы қала маңын,
Жазсам ба әлде жазылмаған дала заңын?

Жазуға бала күннен машықтандым,
Поэзия еліне қашып бардым.
Жазайын жұлдызды түндердегі,
Айтылмаған сезімін ғашықтардың.

Жазайын ерлігін бабалардың,
Тағдырын қираған қалалардың.
Жазайын көз жасын жетімдердің,
Қасіретін жалғыз басты аналардың.

Жазайын,
Жазбасқа амал бар ма?
Адаспай шындыққа барар жолда.
Жазудан түк емес қалжырасам,
Жазғаным жетсе болды адамдарға.

Жазғанымды ұлыма теліп келдім,
Шабытыма іштегі ерік бердім.
Жазу деген кәсібі даналардың,
Жазу деген ісі емес еріккеннің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саған арнап

  • 0
  • 0

Саған арнап мен бүгін жазайын жыр,
Сені көрсем болады маңайым гүл.
Бос қалған жүрегімді жаулап ал да,
Сол жүрекке бір өзің қожайын бол.

Толық

Амбиция

  • 1
  • 0

Құдайына ақын бүгін қол жайды,
Поэзия өлді, адамзатқа сол қайғы.
Мен келдім қаламымды қолға алып,
Әлемде жаңа тәртіп орнайды.

Толық

Айыптымын

  • 0
  • 0

Айыбымның ешбірін ұмытпадым,
Соны ойлап отырмын құрып халім.
Жүрмегесін мән-жайдың ұғып мәнін,
Лайладым талай көңіл тұнықтарын.

Толық

Қарап көріңіз