Өлең, жыр, ақындар

Не жазамын?

Не жазамын,
Не жазамын,
Не жазамын?
Жазудың тартып келем мен азабын.
Жазсам ба екен бүгінгі ел ажарын,
Жазсам ба әлде өксігін жер-ананың?!

Не жазсам да сен оны бағалағын,
Қайтып сенің көңіліңді таба аламын?
Жазсам ба екен ығы-жығы қала маңын,
Жазсам ба әлде жазылмаған дала заңын?

Жазуға бала күннен машықтандым,
Поэзия еліне қашып бардым.
Жазайын жұлдызды түндердегі,
Айтылмаған сезімін ғашықтардың.

Жазайын ерлігін бабалардың,
Тағдырын қираған қалалардың.
Жазайын көз жасын жетімдердің,
Қасіретін жалғыз басты аналардың.

Жазайын,
Жазбасқа амал бар ма?
Адаспай шындыққа барар жолда.
Жазудан түк емес қалжырасам,
Жазғаным жетсе болды адамдарға.

Жазғанымды ұлыма теліп келдім,
Шабытыма іштегі ерік бердім.
Жазу деген кәсібі даналардың,
Жазу деген ісі емес еріккеннің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғашқы рет, соңғы рет

  • 0
  • 0

Мен сені көрген сәтте алғашқы,
Сен үшін төккен едім әр жасты.
Ал қазір өмірімнен мән қашты,
Көңілімді қар басты.

Толық

Намаз заман

  • 0
  • 0

Уақыты бұзылып жүр намазымның,
Қаншама рет намазды қаза қылдым.
Тарқағаны осы ма базарымның,
Дүниеге ауғаны назарымның.

Толық

Гөзел

  • 0
  • 0

Сені ойлаумен өтіп жатыр әрбір кеш.
Саған деген сезімімді жан білмес.
Гөзелім, сен жүрші тек шаттанып,
Аңсап қайтем махаббатты мәңгі өлмес.

Толық

Қарап көріңіз