Өлең, жыр, ақындар

Қара қыз

Көтеріліп қалады менің еңсем,
Кенеттен қара қыз сені көрсем!

Сен десе азынап тұрады ішім,
Неге екенін қара қыз ұғамысың?

Қызғаныш өз жүгін салар жанға,
Қимаймын сені бөгде жанарларға.

Ауыртпасын қызғаныш жанды неге,
Біреулер тартса сені әңгімеге?

Түсінбес іштегі назымды ешкім,
Кейіпкері тек өзің әрбір кештің.

Қарасын алдыңда көзім жерге,
Сені мен қызғанамын өзімненде.

Демеймін алайда «қалдым сүйіп!»
Онсызда көп тұстары жанның күйік.

Тек өзіңді сыйлаймын, бағалаймын,
Ғашықпын деп өзімді санамаймын.

Есбол БОЗАН
Шілде-Тамыз. 2022 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лнайея

  • 0
  • 0

Соңғы кезде болмай жүрмін көңілді,
Сені ойлап көздің жасы төгілді.
Менің жазған әрбір сөзім өмірлі.
Тұрғанда мен әзірге жер басып,

Толық

Көктемгі ой

  • 0
  • 0

Ұмытылсын жадымнан өткен қайғы,
Сөз қозғаймын бүгін мен көктем жайлы.
Көктемде бар тіршілік құлпырады,
Көкке қарай жүрегім ұмтылады.

Толық

Бойдақтық жыры

  • 0
  • 0

Ақылым көптен бері жүр қосылмай,
Айта алады қатемді кім жасырмай?
Ақыныңа бір келіншек тауып берші,
Шақуатым қойды ғой бір басылмай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар