Өлең, жыр, ақындар

Қара қыз

Көтеріліп қалады менің еңсем,
Кенеттен қара қыз сені көрсем!

Сен десе азынап тұрады ішім,
Неге екенін қара қыз ұғамысың?

Қызғаныш өз жүгін салар жанға,
Қимаймын сені бөгде жанарларға.

Ауыртпасын қызғаныш жанды неге,
Біреулер тартса сені әңгімеге?

Түсінбес іштегі назымды ешкім,
Кейіпкері тек өзің әрбір кештің.

Қарасын алдыңда көзім жерге,
Сені мен қызғанамын өзімненде.

Демеймін алайда «қалдым сүйіп!»
Онсызда көп тұстары жанның күйік.

Тек өзіңді сыйлаймын, бағалаймын,
Ғашықпын деп өзімді санамаймын.

Есбол БОЗАН
Шілде-Тамыз. 2022 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Саған арнап

  • 0
  • 0

Саған арнап мен бүгін жазайын жыр,
Сені көрсем болады маңайым гүл.
Бос қалған жүрегімді жаулап ал да,
Сол жүрекке бір өзің қожайын бол.

Толық

Тілек

  • 1
  • 0

Болашақты ойласам, қамығамын,
Өткен күнді толғасам, сағынамын.
Жалғыз ғана Алладан пана тілеп,
Жалғыз ғана Аллаға табынамын.

Толық

Асық

  • 0
  • 0

Сені алғаш кезіктіргем күзде мен,
Тынысыңа еруші еді мұз денем.
Сендік көңіл қаласа да өзгені,
Мен әлі үмітімді үзбегем.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар