Өлең, жыр, ақындар

Қара қыз

Көтеріліп қалады менің еңсем,
Кенеттен қара қыз сені көрсем!

Сен десе азынап тұрады ішім,
Неге екенін қара қыз ұғамысың?

Қызғаныш өз жүгін салар жанға,
Қимаймын сені бөгде жанарларға.

Ауыртпасын қызғаныш жанды неге,
Біреулер тартса сені әңгімеге?

Түсінбес іштегі назымды ешкім,
Кейіпкері тек өзің әрбір кештің.

Қарасын алдыңда көзім жерге,
Сені мен қызғанамын өзімненде.

Демеймін алайда «қалдым сүйіп!»
Онсызда көп тұстары жанның күйік.

Тек өзіңді сыйлаймын, бағалаймын,
Ғашықпын деп өзімді санамаймын.

Есбол БОЗАН
Шілде-Тамыз. 2022 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Амбиция

  • 1
  • 0

Құдайына ақын бүгін қол жайды,
Поэзия өлді, адамзатқа сол қайғы.
Мен келдім қаламымды қолға алып,
Әлемде жаңа тәртіп орнайды.

Толық

Анаға хат

  • 0
  • 0

Өткен шақтан кешегі,
Ұмытылмас із көрем.
Иə, Анашым, өмірде,
Қарыздармын сізге мен.

Толық

Менің дінім

  • 1
  • 0

Исламнан басқа дінге нанбағам,
Исламсыз бағым менің жанбаған.
Ешкім мені кіргізбеді бұл дінге,
Өзім қайта осы дінді таңдағам!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер