Өлең, жыр, ақындар

Гөзел

Сені ойлаумен өтіп жатыр әрбір кеш.
Саған деген сезімімді жан білмес.
Гөзелім, сен жүрші тек шаттанып,
Аңсап қайтем махаббатты мәңгі өлмес.

Келбетіңе көз жүгіртіп сыр тұнған,
Ұрлана қарайтынмын сыртыңнан.
Гөзелім, сен аққусың көлдегі,
Мен сұңқармын қанаттары қырқылған.

Секілді сенің дауысың тамаша ән,
Қайта айналып келе ме енді қарашаң?
Гөзелім, қаламын бір жеңілдеп,
Мөлдіреген көздеріңе қарасам.

Түбінде берерсің бір хабарын,
Қалмасын көкіректе нала-мұң.
Гөзелім, қаламасаң сен мені,
Қоштасудан жоқ қой басқа амалым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңсіз

  • 0
  • 0

Бір күнім өтсе өзіңсіз,
Сезінем өзімді көңілсіз.
Жан едім неткен төзімсіз,
Сөзімді ұқшы тек үнсіз.

Толық

Алғашқы рет, соңғы рет

  • 0
  • 0

Мен сені көрген сәтте алғашқы,
Сен үшін төккен едім әр жасты.
Ал қазір өмірімнен мән қашты,
Көңілімді қар басты.

Толық

Өлеңші

  • 0
  • 0

Өлең жазу соғып жүр маған қиынға,
Жүріп жатыр дағдарыс менің миымда.
Сақтасын Құдай шегіртке ақын болудан,
Сөздері тіпті татымайтын бақыр тиынға.

Толық

Қарап көріңіз