Өлең, жыр, ақындар

Гөзел

Сені ойлаумен өтіп жатыр әрбір кеш.
Саған деген сезімімді жан білмес.
Гөзелім, сен жүрші тек шаттанып,
Аңсап қайтем махаббатты мәңгі өлмес.

Келбетіңе көз жүгіртіп сыр тұнған,
Ұрлана қарайтынмын сыртыңнан.
Гөзелім, сен аққусың көлдегі,
Мен сұңқармын қанаттары қырқылған.

Секілді сенің дауысың тамаша ән,
Қайта айналып келе ме енді қарашаң?
Гөзелім, қаламын бір жеңілдеп,
Мөлдіреген көздеріңе қарасам.

Түбінде берерсің бір хабарын,
Қалмасын көкіректе нала-мұң.
Гөзелім, қаламасаң сен мені,
Қоштасудан жоқ қой басқа амалым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерір

  • 0
  • 0

Жаныма мұз дәуірі орнады,
Басыма бақыт құсы қонбады.
Айналдым тұтқынына түнектің,
Жүрек бүгін қасіретін толғады.

Толық

Муза

  • 0
  • 0

Өзіңсіз көкейге тұнар мұң,
Дауысыңды естуге құмармын.
Құштармын жүзіңді көруге,
Дайынмын сен үшін өлуге!

Толық

Алғашқы рет, соңғы рет

  • 0
  • 0

Мен сені көрген сәтте алғашқы,
Сен үшін төккен едім әр жасты.
Ал қазір өмірімнен мән қашты,
Көңілімді қар басты.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер