Өлең, жыр, ақындар

Гөзел

Сені ойлаумен өтіп жатыр әрбір кеш.
Саған деген сезімімді жан білмес.
Гөзелім, сен жүрші тек шаттанып,
Аңсап қайтем махаббатты мәңгі өлмес.

Келбетіңе көз жүгіртіп сыр тұнған,
Ұрлана қарайтынмын сыртыңнан.
Гөзелім, сен аққусың көлдегі,
Мен сұңқармын қанаттары қырқылған.

Секілді сенің дауысың тамаша ән,
Қайта айналып келе ме енді қарашаң?
Гөзелім, қаламын бір жеңілдеп,
Мөлдіреген көздеріңе қарасам.

Түбінде берерсің бір хабарын,
Қалмасын көкіректе нала-мұң.
Гөзелім, қаламасаң сен мені,
Қоштасудан жоқ қой басқа амалым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не жазамын?

  • 0
  • 0

Не жазамын,
Не жазамын,
Не жазамын?
Жазудың тартып келем мен азабын.

Толық

Қара қыз

  • 0
  • 0

Көтеріліп қалады менің еңсем,
Кенеттен қара қыз сені көрсем!
Сен десе азынап тұрады ішім,
Неге екенін қара қыз ұғамысың?

Толық

Лнайея

  • 0
  • 0

Соңғы кезде болмай жүрмін көңілді,
Сені ойлап көздің жасы төгілді.
Менің жазған әрбір сөзім өмірлі.
Тұрғанда мен әзірге жер басып,

Толық

Қарап көріңіз