Өлең, жыр, ақындар

Гөзел

Сені ойлаумен өтіп жатыр әрбір кеш.
Саған деген сезімімді жан білмес.
Гөзелім, сен жүрші тек шаттанып,
Аңсап қайтем махаббатты мәңгі өлмес.

Келбетіңе көз жүгіртіп сыр тұнған,
Ұрлана қарайтынмын сыртыңнан.
Гөзелім, сен аққусың көлдегі,
Мен сұңқармын қанаттары қырқылған.

Секілді сенің дауысың тамаша ән,
Қайта айналып келе ме енді қарашаң?
Гөзелім, қаламын бір жеңілдеп,
Мөлдіреген көздеріңе қарасам.

Түбінде берерсің бір хабарын,
Қалмасын көкіректе нала-мұң.
Гөзелім, қаламасаң сен мені,
Қоштасудан жоқ қой басқа амалым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айыптымын

  • 0
  • 0

Айыбымның ешбірін ұмытпадым,
Соны ойлап отырмын құрып халім.
Жүрмегесін мән-жайдың ұғып мәнін,
Лайладым талай көңіл тұнықтарын.

Толық

Көктемгі ой

  • 0
  • 0

Ұмытылсын жадымнан өткен қайғы,
Сөз қозғаймын бүгін мен көктем жайлы.
Көктемде бар тіршілік құлпырады,
Көкке қарай жүрегім ұмтылады.

Толық

Нәпсі Әр-Рухи

  • 0
  • 0

Берік болып рух деген аманатқа,
Бөленейік бақытқа ана жақта.
Өлім деген теңізге жұтылғасын,
Отбасың қалады жаға жақта.

Толық

Қарап көріңіз