Өлең, жыр, ақындар

Өлеңші

Өлең жазу соғып жүр маған қиынға,
Жүріп жатыр дағдарыс менің миымда.
Сақтасын Құдай шегіртке ақын болудан,
Сөздері тіпті татымайтын бақыр тиынға.

Өлең жазу тимейді маған оңайға,
Музаңды ішкі күтуден басқа жоқ айла.
Қарапайым ғана он алты жол өлеңді,
Жазудың өзі созылады кейде бір айға.

Өлең жазу азаптың нағыз азабы,
Жаныңды қинап, алады біраз мазаңды.
Сөзіңді әрбір ойланып жазған абзал,
Әйтпесе түбі аларсың оңбай жазаңды.

Алдымен керек ақынға толық ар-сана,
Жырлары оның жұбаныш сыйлап баршаға.
Өзімді мен теңемеймін нағыз ақынға,
Себебі менің сөзімде қате қаншама?!

Ойыңды кейде түсінбей өңшең надан қырт,
Жасауы мүмкін аяқ асты саған жамандық.
Ақын болу ол – бәйгеге тігу басыңды,
Ақын болу деген аса қауіпті мамандық!

Қазірден бастап сабырлық суын қасықта,
Болады жаулар көңіліңді сенің жасытпа.
Ақын болу деген қатерге тігу жаныңды,
Сондықтан досым ақын болуға сен асықпа!

Есбол БОЗАН
24.06.2022



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Муза

  • 0
  • 0

Өзіңсіз көкейге тұнар мұң,
Дауысыңды естуге құмармын.
Құштармын жүзіңді көруге,
Дайынмын сен үшін өлуге!

Толық

Анаға хат

  • 0
  • 0

Өткен шақтан кешегі,
Ұмытылмас із көрем.
Иə, Анашым, өмірде,
Қарыздармын сізге мен.

Толық

Амбиция

  • 1
  • 0

Құдайына ақын бүгін қол жайды,
Поэзия өлді, адамзатқа сол қайғы.
Мен келдім қаламымды қолға алып,
Әлемде жаңа тәртіп орнайды.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер