Ерір

Жаныма мұз дәуірі орнады,
Басыма бақыт құсы қонбады.
Айналдым тұтқынына түнектің,
Жүрек бүгін қасіретін толғады.

Ақының жыр жазады түңіліп,
Зынданда терезеге үңіліп.
Жанымның жадыраңқы сәттері,
Кетті ғой көз алдымда бүлініп.

Алдыртып қу тәнімді ызғарға,
Жылдарым өтіп жатыр зынданда.
Алайда жүрегімде үміт бар,
Сол үміт жетелейді бізді алға.

Аяз салды қабырғаға өрнегін,
Бір жұтым жылы суға шөлдедім.
Өз бойымнан жылылықты көрмедім,
Қасіретім, мехнатым – ол менің!

Төңірек суық түске боянып,
Шырағым сөнуге тұр таянып.
Жанымның ерір бәлкім мұздары,
Жаршысы жақсылықтың оянып!

Маусым. 2022 жыл

---