Өлең, жыр, ақындар

Ақиқатты соттау

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 402
Сүттей аппақ,
Сәуледей нұрлы Ақиқат
Қамауға түсті.
... Сол кезде
Әне бір оңбаған
Мас болып
Елтаңбаны былғап,
Жалауға құсты...
Бірақ оған —
Мынаусы сұмдық қой! – деп
Ешкім де мән бермеді.
(Өйткені жұрттың
Ол бір сәтте
Ары мен намысы
Өлген еді).
Бәрі жабылып
Ақиқатты ортаға ап
Сабап жатты:
Қолын қайырып сабады,
Жағын айырып сабады,
Жындай құтырып сабады,
Терісін сыпырып сабады.
Бірақ Ақиқат,
Тұла бойынан
Қып-қызыл қан
Сорғалап тұрса да,
Айтқанынан қайтпай қойды.
Күткен сөздерін
Айтпай қойды.
Сонда да – Оған! –
Сүйрелеп апарып
Соттың алдында
Жала жапты...
... Қанаттарын
Өрт шарпыған,
Көздерінен
Жас сорғалаған
Аппақ періштелер
Осы бір елден –
Сыңсып жылап! –
Безіп бара жатты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанталас

  • 0
  • 0

Даламның үстiн
Түндей қап-қара бұлт басты.
Бiреулер олай қашты,
Бiреулер бұлай қашты...

Толық

Тіліме тиіскен тексізге

  • 0
  • 0

Өз тiлiңдi өзiң
Бiлмегенiң үшiн
Жерге
Кiрiп кетудiң орнына,

Толық

Кешегі күн қасіреті

  • 0
  • 0

Өзгенi айтсам
Қол жетпейтiн
Аспан мен таудай еттiм.
Өзiмдi айтсам

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар