Өлең, жыр, ақындар

Неге екенін білмеймін

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 450
Жалаңаш қолыммен
Аспанда
Шатырлап жатқан
Найзағайлардың бұтақтарын
Ұстап алғандай
Сілкініп тұрмын.
(Мына өмірдің
Ыбын да,
Қыбын да табам деу
Түлкілік ұғым.)
Мен қазір
Сілкініп тұрмын!
Сонан кейін- ақ
Өзімді өзім
Бұтарлап, бұтарлап
Отқа жақтым:
Пышыр- пышыр етіп
Қып- қызыл
Шоқта жаттым.
Оттан шықтым да
Анамен де шабыстым,
Мынамен де шабыстым.
Оларды қоя сап
Албастымен де алыстым,
Жындармен де алыстым.
Кенеттен
Дүниенің
Алапат күркірінен
Құлақ тұнды.
Ал жаным—
Неге екенін білмеймін—
Жаңбырдай егіліп
Жылап тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп жасаған қарт

  • 0
  • 0

Көп жасаған,
көптi көрген;
көп көрген,
бастан талай қияметтi өткерген.

Толық

Азғынның тәбеті

  • 0
  • 0

Адам бiткеннiң
Бұтын бұтарлап,
Қолын қоғадай
Қайырып жедi;

Толық

Мың тоғыз жүз отыз екі

  • 0
  • 0

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Қарап көріңіз