Өлең, жыр, ақындар

Неге екенін білмеймін

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 548
Жалаңаш қолыммен
Аспанда
Шатырлап жатқан
Найзағайлардың бұтақтарын
Ұстап алғандай
Сілкініп тұрмын.
(Мына өмірдің
Ыбын да,
Қыбын да табам деу
Түлкілік ұғым.)
Мен қазір
Сілкініп тұрмын!
Сонан кейін- ақ
Өзімді өзім
Бұтарлап, бұтарлап
Отқа жақтым:
Пышыр- пышыр етіп
Қып- қызыл
Шоқта жаттым.
Оттан шықтым да
Анамен де шабыстым,
Мынамен де шабыстым.
Оларды қоя сап
Албастымен де алыстым,
Жындармен де алыстым.
Кенеттен
Дүниенің
Алапат күркірінен
Құлақ тұнды.
Ал жаным—
Неге екенін білмеймін—
Жаңбырдай егіліп
Жылап тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау Баурайы Әмірхан Меңдекеге

  • 0
  • 0

Омырауынан
Құт саулаған
Ауқым-ауқым бұлттары
Желін ғой бұл...

Толық

Мен сені сағындым

  • 0
  • 0

Жұмекен аға,
Мен сені сағындым.
Өзің кеткелі
Сан рет өштім.

Толық

Кім екенімді білдім

  • 0
  • 0

Құшағым –
Тауды құшақтайтындай –
Кең едi.
Көңiлiм –

Толық

Қарап көріңіз