Өлең, жыр, ақындар

Пендешілік қорқыныш

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 547
Өзіңді өзің
Тығырыққа тіреп
Өкінішіңді ойласаң
Көп күн өледі...
Кей кезде менің
Тәнімді жерге қалдырып
Жаныммен бірге
Аспанға ұшып
Кеткім келеді.
Кеткім келеді! –
(Қорлық пен зорлыққа
Қандай бір
Жан шыдапты) –
Бірақ та
Аспан жақта да
Мені сыйғызбай
Қуып жіберер
Тағы бір оңбаған
Бар сияқты...
Е, Құдай, кешіре гөр,
Қорқып қалғам ғой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай

  • 0
  • 0

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай,
қалды ғой, жайсаң, жырлар, жолың болмай.
Шимайлап ақ қағаздың бетiн жыртып
өртенiп бара жатқан омырауды-ай.

Толық

Өлара шақ

  • 0
  • 0

Өлара шақ
Менiмен – әлi де –
Алысамын деп тұр.
Дүние,

Толық

Мереке Құлекенов

  • 0
  • 0

Бiлемiн, Хақ тағала сүйенiшiң!
Сонда да өртенедi, күйедi iшiң, –
Өйткенi Бөкен бидiң ұрпағысың,
Өйткенi Махамбеттiң жиенiсiң.

Толық

Қарап көріңіз