Бір төбет туралы жыр
- 0
- 0
Төбет едi ол ол арынды –
жотадай боп тұратын, –
арғы тегi,
кәдiмгi,
Күзгі жел және ағаштар
Күзгі қара желҮйіре ұйтқытып
Оңын да, солын да
Бұрқырап соғуда.
Сол желден
Алау-далау боп
Бұлқынған ағаштар
Мына заманның
Қатерін ұққандай.
Ақыры
Шыдай алмастан
Ереуіл жасап
Шеруге шыққандай.
Осы бір желдің қала мен
Қара жер үстін
Қарала шаңға
Көмгендерін-ай...
Ызаға булығып
Шеруге шыққан
Тізілген ағаштардың
Иір-иір білектерін
Оңды-солды
Сермеулерін-ай...
Қара жел суығы
Сүйекті шағып,
Өңменнен өтіп барады...
Шұбырған ағаштар
Көше бойымен,
Қолдарын сермелеп
Орталық алаңға
Алау-далау боп
Жұлқынып кетіп барады...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жылқы жылы
- 0
- 0
Жылқы жылы келдi.
Көсiлiп шапқанда
Жердi қуырып жiберген, –
Шаңын көкке көтерiп
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Белгісіз
Өте керемет ұнады -
меей
кеемет -
полатбек Жанбаев
Мықты -
Жанахмет
А -
Жанахмет
Мен тіпті оқи беріп жаттап алдым ғой
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі