Өлең, жыр, ақындар

Күзгі жел және ағаштар

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 607
Күзгі қара жел
Үйіре ұйтқытып
Оңын да, солын да
Бұрқырап соғуда.
Сол желден
Алау-далау боп
Бұлқынған ағаштар
Мына заманның
Қатерін ұққандай.
Ақыры
Шыдай алмастан
Ереуіл жасап
Шеруге шыққандай.
Осы бір желдің қала мен
Қара жер үстін
Қарала шаңға
Көмгендерін-ай...
Ызаға булығып
Шеруге шыққан
Тізілген ағаштардың
Иір-иір білектерін
Оңды-солды
Сермеулерін-ай...
Қара жел суығы
Сүйекті шағып,
Өңменнен өтіп барады...
Шұбырған ағаштар
Көше бойымен,
Қолдарын сермелеп
Орталық алаңға
Алау-далау боп
Жұлқынып кетіп барады...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалай?

  • 0
  • 0

Мына жандардың
Қасиетті кісі жатқан
Қабірлердің қасынан
Аял етіп аят оқымай

Толық

Саф Самалдар, басқамен

  • 0
  • 0

Саф Самалдар, басқамен
кезiктiң бе,
жабырқаттың әйтеуiр кешiктiң де,—
дәл осындай кездерде тереземнен

Толық

Зейнолла Қабдолов

  • 0
  • 0

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.

Толық

Қарап көріңіз