Абай-халқымның данасы

Шартарапқа асқақтаған оның аты,
Серігі ғылым, тиген елге шарапаты.
Адам бол деп халқы үшін уайым жеген,
Сол үшінде жапа шеккен ел баласы.

Мезгілінен кеш сермеді ол қолын,
Көп ініге берді тыныс, көп жолын.
Дағуат жасап ұрпаққа, білім ал деп,
5 нәрседен тыйған еді нәпсі қолын.

Аз болмады, көңілі қайтты адамнан,
Дұшпан түгіл дос сатты оны ту сырттан.
Іште дертін, от жалынын шығара алмай,
Құса болды, баз кешті мына заманнан.

Қазақта Абай-біреу, оны ұмытпа,
Мыңмен жалғыз алысқан жалғыз ғана,
Замандас, Абайды оқы, жалықпа тек,
Сонда ғана болмақсың, ойың-таза.

---