Өлең, жыр, ақындар

Ол...

  • 16.01.2022
  • 0
  • 0
  • 781
(Ф.Оңғарсыноваға)

Ол о бастан...
Жалғыздық деп аталатын аралдан
армандарды аспан жаққа жоғалған,
сезімдерді күзгі бақтай тоналған,
сосын мына бақытсыздау қоғамнан,
өңменіне от инелер қадалған
қасіретке мәңгі жолдас боп алған
Мұңлықтардың сүрту үшін көз жасын,
Махаббаттың жыршысы боп жаралған...

Ол о бастан...
Дүниені дүмбілездер жайлаған,
Шешендерді тілі ғана сайраған,
Дарындысын жел өтіне байлаған,
Қарындысы тағдырлармен ойнаған
Көркеудесі құдайлықты аңсаған,
Өркеудесі өксіп-өксіп шаршаған,
Өзектерді у татыған емдеуге,
Ақиқаттың жыршысы боп жаралған...

Ол о бастан...

Өз ойымды өзіме өзім дұшпан ғып,
Өзімді өзім сүрінтетін тұсты аңдып,
Өртенгенде өліп-өшкен сезімнен
Өн бойымды билегенде құштарлық.
Бақытымнан бас тартқанда амалсыз,
Жүргенімде мұңсыз әрі ғазалсыз.
Мың үмітім кеткен кезде шетінеп,
Менің ғазиз жүрегімді жетімек ,
Тербеп қана оятуға ұйқыдан
Жаралған ғой мен білсем...

Ол о бастан...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын болу – құдайдан

  • 0
  • 0

Ақын болу – құдайдан,
Адам болу – қолдағы іс.
Сәттерімде мұңайған
Аздың өзі алданыш.

Толық

Фаризаға!

  • 0
  • 0

Армысың апа,
Бармысың апа, байсалдым.
Жырыңмен отты оясыздарға ой салдың,
Албырт жандардың жалын арманын маздатты,

Толық

Киікөлген

  • 0
  • 0

Жаназа күйін шертеді дала,
Жайғанда шашын жел-құйын.
Өзекті сосын өртеді нала,
Шертеді дала шер күйін.

Толық

Қарап көріңіз