Өлең, жыр, ақындар

Дағдару

  • 27.06.2022
  • 0
  • 0
  • 573
Асау арманың
Қылша мойнына
Қыл шылбырлы
Тұзақпен
Асау аттай құрықтаулы.
Шығар есігің де,
Кірер тесігің де
Құлыптаулы.
Күн-тұні
Есітіп жатасың —
Құлақты сарсылтқан! —
Толассыз сандырақ бір...
Үстіне албасты
Мініп алғандай
Мына тірліктің
Иіні салбырап тұр.
Алдың да қараңғы,
Артың да қараңғы...
(Таба алмай амалды
Сол бір түнекке
Дүние қамалды.)
Әйтеуір ,
Жан-жаққа,
Қарасаң,
Аңғарып бір:
Жұрт біткен —
Бәрін жоғалтқан! —
Түрмеден шыққан адамдай
Қай жаққа
Жүрерін білмей
Дағдарып тұр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ынжық

  • 0
  • 0

Кетiп тiрлiк кетеуi
Мың құлатып, мың жықты...
Жыным қозып кетедi
көрсем осы ынжықты.

Толық

Түнгі тұман

  • 0
  • 0

Қалың тұман ішіндегі
Алып Алматы
Алатауды жастанып
Түс көруде.

Толық

Қуанғанда

  • 0
  • 0

Төбем –
Қуанғанда! – көкке жеттi.
Тамырым –
Қуанғанда! –

Толық

Қарап көріңіз