Өлең, жыр, ақындар

Дағдару

  • 27.06.2022
  • 0
  • 0
  • 448
Асау арманың
Қылша мойнына
Қыл шылбырлы
Тұзақпен
Асау аттай құрықтаулы.
Шығар есігің де,
Кірер тесігің де
Құлыптаулы.
Күн-тұні
Есітіп жатасың —
Құлақты сарсылтқан! —
Толассыз сандырақ бір...
Үстіне албасты
Мініп алғандай
Мына тірліктің
Иіні салбырап тұр.
Алдың да қараңғы,
Артың да қараңғы...
(Таба алмай амалды
Сол бір түнекке
Дүние қамалды.)
Әйтеуір ,
Жан-жаққа,
Қарасаң,
Аңғарып бір:
Жұрт біткен —
Бәрін жоғалтқан! —
Түрмеден шыққан адамдай
Қай жаққа
Жүрерін білмей
Дағдарып тұр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әрі-сәрі шақ

  • 0
  • 0

Ысып,
қайта тоңдық бiз.
Қоя бердiк,
тап берiп.

Толық

Шежіреші

  • 0
  • 0

Осы қартты тыңдаймын да түсiнем,
бiр құдiрет сезiп түр мен түсiнен –
жаңа ғана шықса керек
қараңғы

Толық

Үйлер

  • 0
  • 0

Замананың рух күшiн ашқандай,
үйлер, үйлер көтерiлiп аспанға
сөйлеп тұрар құдiреттi үндермен
бетондармен жазылған бiр дастандай.

Толық

Қарап көріңіз