Өлең, жыр, ақындар

Дағдару

  • 27.06.2022
  • 0
  • 0
  • 470
Асау арманың
Қылша мойнына
Қыл шылбырлы
Тұзақпен
Асау аттай құрықтаулы.
Шығар есігің де,
Кірер тесігің де
Құлыптаулы.
Күн-тұні
Есітіп жатасың —
Құлақты сарсылтқан! —
Толассыз сандырақ бір...
Үстіне албасты
Мініп алғандай
Мына тірліктің
Иіні салбырап тұр.
Алдың да қараңғы,
Артың да қараңғы...
(Таба алмай амалды
Сол бір түнекке
Дүние қамалды.)
Әйтеуір ,
Жан-жаққа,
Қарасаң,
Аңғарып бір:
Жұрт біткен —
Бәрін жоғалтқан! —
Түрмеден шыққан адамдай
Қай жаққа
Жүрерін білмей
Дағдарып тұр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегiңмен

  • 0
  • 0

Жүрегiңмен,
санаңмен ұғынысқан,
қанат берiп шаттыққа,
мұңын ұштар

Толық

Көп қатарлы үйлер

  • 0
  • 0

Ақындарды шабыт керiп тасқанда
Теңедi оны алып ұлы дастанға...
Ал мен үшiн омарталар сияқты
Биiк үйлер – тiк шаншылған аспанға.

Толық

Торығу

  • 0
  • 0

Қыздарымның
Аярлығын көрген
Қос көзiм
Неге ағып кетпей тұр?!

Толық

Қарап көріңіз